VARIOUS ARTISTS : TE GEK 3!?

1. Dit jaar (Jan Savenberg)
2. No one knows (Delavega)
3. Broken (Tim Vanhamel)
4. Sneeuw (Stef Bos)
5. Sammi (Sarah Bettens)
6. Maybe slowly (The Rhythm Junks)
7. Verlos me (Raymond van het Groenewoud )
8. Els Pynoo et les animaux (Vive La Fête)
9. Glazen bol (Mira)
10. Elliot (Jasper Erkens)
11. Crazy Charlotte (Stash)
12. Louise (Tom Pintens)
13. Go to sleep (Laïs)
14. Er is niets (Pieter Embrechts)
15. WO (Dimitri Leue & El crème Glace Quès)
16. Nothing on my radio (The Scabs)
    Bonus Track :
17. Zot genoeg om op bezoek te mogen komen (Wouter Deprez)

Label : LC Music

Release Year : 2008

Length : 61:55

Review (Entertainment.be) : Geestelijke gezondheidszorg is het centrale punt van de cd-reeks 'Te Gek!?, die nu aan zijn derde volume toe is. 17 Vlaamse artiesten uit alle windstreken van het muzikale spectrum leveren een bijdrage, die bijwijlen even maf is als sommige van de patiënten. Neen, dat is geen onkiese formulering, want 'Te Gek!?' wil precies de problematiek uit de taboesfeer halen, en wil meebouwen aan een correcte en positieve beeldvorming ten aanzien van mensen met geestelijke gezondheidsproblemen. De mafste insteek is van Vive La Fête: Els Pynoo als operadiva op een discowavebeat, en uit haar strot komt zoiets als 'oh pipi oh kaka'. Dana International tussen het pluimvee. 'Els Pynoo et les animaux'. Broek af, ja, maar het mocht maf zijn, dus! Voor een gezonde dosis waanzin mag je altijd bij Raymond Van Het Groenewoud aankloppen, maar die pakt dat doorgaans iets subtieler aan: in 'Verlos me' gaat hij lichtjes de gospeltoer à la 'Liefde voor muziek' op. Dollen is het ook met Dimitri Leue en zijn El Creme Glace Quès, maar vergis je niet: op deze 'Te Gek!?' staat ook een reeks verstilde, pakkende liedjes, waar je even van moet slikken. Stash doet met 'Crazy Charlotte' waar het goed in is: een slepende, tranende rockballade, Tom Pintens brengt met 'Louise' een ontroerend luisterliedje, en vooral Sarah Bettens pakt je koud met het adembenemende 'Sammi'. Laïs houdt het a capella en ook helemaal gospel in 'Go to sleep', Tim Vanhamel jongleert met distortion en scheefgeslagen gitaarrock in 'Broken' en de fantastische Rhythm Junks imponeren met 'Maybe slowly'. Hier en daar nog een Stef Boske en een Pieterke Embrechts, en ook jongere honden en katten als Jasper Erkens en Mira, een live-versie van 'Nothing on my radio' van The Scabs, en een vertelselke van Wouter Deprez. Te gekke plaat!? Niet overdrijven, maar wel de moeite om in huis te halen. Om verschillende goede redenen.