TOY : BAD NIGHT

  1. Son of St. Mary
  2. night after night
  3. one way affair
  4. dolce vita
  5. sacrifice
  6. burnin' school
  7. crazy monday
  8. coconut
  9. i found out
  10. bad night
  11. imagination
  12. car 54

Label : Payola Records

Release Year : 1979

Length : 37:38

Review (Jan Segers) : De eerste elpee van Toy, jawel, maar niet de eerste plaat, want Toy heeft reeds twee singles achter de boeg. Een daarvan (uitgebracht bij IBC) ken ik en in vergelijking daarmee schijnt de groep wel vooruitgang te maken, dacht ik zo. Live schijnen ze overigens ook niet van de minsten te zijn, als ik mij mag baseren op de nogal uitbundige kritieken die vorige week verschenen zijn, na een optreden in Sint-Niklaas, waarbij ze het moesten opnemen tegen niemand minder dan Jonathan Richman die enkele honderden meters verder speelde. Maar de hoofdaandacht gaat nu uiteraard naar deze elpee als zodanig. Van Payola mag alleszins gezegd worden dat ze technisch gezien kwaliteitswerk afleveren, maar ze mogen wel hun gaatjes wat groter maken want bijna had ik twee halve elpees van Toy! lets wat ik helemaal niet zou op prijs hebben gesteld, zelfs al valt deze elpee inderdaad zeer duidelijk in twee helften uiteen. De A-kant biedt vooral optimistische, ontspannende rock die de titel en de hoes van de elpee helemaal niet verrechtvaardigen. De gitaren van het componistenduo Albert Woods en Theo Van Hemelrijk klinken hier warm in harmonie, in «Night after Night,, zelfs nog met een mondharmonica stijl 1965-66 erbovenop. De openingstrack ("Son of St. Mary,,) is ook helemaal niet mis, maar zit eerder in de late sixties-atmosfeer (CCR). Toy moet echter wel beducht zijn voor een soort van Racey-rock, b.v. in het nummer "Sacrifice». Op zichzelf is dit niet verkeerd, het klinkt zelfs lekker, maar als men zich op dergelijke paden begeeft, raakt de creativiteit rap zoek. Nu reeds is het gebrek aan variatie het grootste euvel van deze elpee. De B-kant (met inderdaad «Bad night,,) klinkt minder opgewekt, al is dat na "Crazy Monday,, weer minder het geval. «Imagination" b.v. rockt toch weer zeer soepel. De gitaarsolo's klinken hier iets scherper (van klank) en zwaarder (van stemming): laten we zeggen, de vroege jaren zeventig. Toy heeft dus iets weg van een retro-groep, maar dan in de goede betekenis van het woord (dat kàn, denken we maar aan Gruppo Sportivo, Robert Gordon, e.d.). Toy is een groep die de New Wave over zich heen heeft laten gaan, zonder al te veel sporen na te laten. Misschien enkel de hoes: een half verwoeste ruimte met overal lege bierflessen, een zwarte hoes met purperen rouwband. Nochtans is op een paar nummer na de muziek van Toy, zoals ik al heb gezegd, helemaal in tegenspraak daarmee. De meeste nummers rocken plezant weg, maar hebben weinig diepgang. Dat houdt ook in dat de teksten erg triviaal zijn. Het is duidelijk: deze groep heeft niets te vertellen, heeft geen "boodschap,,. Dat is niet zo erg, als ze zich dan maar op de muziek concentreren. Als ik een vergelijking zou maken met Creedence Clearwater Revival zou dat wel enigszins geflatteerd zijn, maar anderzijds is een dergelijke referentie natuurlijk niet mis. Vooral de gitaarduo's zijn aangenaam om te beluisteren, de echte solo's daarentegen nemen zichzelf een beetje te ernstig. Toy is op de eerste plaats lichtvoetig en dat blijkt ook uit de teksten. Ik wil hier zelfs niet de gebruikelijke vraag stellen: waarom in het Engels? In het Nederlands zou de groep het immers onmogelijk kunnen waar maken. Nu zou het hen nationaal vast verder moeten brengen, maar ondanks het feit dat ze in het Engels zingen, zie ik hen niet over de grenzen doorbreken. "Maar in Sint-Niklaas zijn we al wereldberoemd," zegt Toy in Humo en gelijk hebben ze. Het sprak dus haast vanzelf dat de organisatoren van de jeugdwerklozendag op hen een beroep zouden doen wanneer er uitgekeken werd naar een lokale groep. Toy is immers meer dan zo maar "een lokale groep". Sinds hun elpee "Bad night" (die op uitbundige kritieken onthaald werd, in de Vlaamse editie van het vakblad Billboard kregen ze zelfs vier sterren mee) is het allemaal wel zeer snel gegaan voor deze jongens "van over 't water".