THE ROLLING STONES : STICKY FINGERS LIVE AT THE FONDA THEATRE 2015

1. Start Me Up
2. When The Whip Comes Down
3. All Down The Line
4. Sway
5. Dead Flowers
6. Wild Horses
7. Sister Morphine
8. You Gotta Move
9. Bitch
10. Can't You Hear Me Knocking
11. I Got The Blues
12. Moonlight Mile
13. Brown Sugar
14. Rock Me Baby
15. Jumpin' Jack Flash
16. I Can't Turn You Loose

Label : Rolling Stones Records

Venue : The Fonda Theatre, Los Angeles, California, USA

Recording Date : May 20, 2015

Release Date : September 29, 2017

Length : 79:28

Review (BluesMagazine) : 'Sticky Fingers Live At The Fonda Theatre 2015' is de meest recente uitgave van de "From The Vault" serie. Een serie waar bekende bootlegs officieel op zijn uitgebracht zoals 'Live At The Marquee 1971', 'Brussels Affair 1973', 'Hampton 1981' en 'Tokyo 1989'. En sinds kort dus ook 'Sticky Fingers Live At The Fonda Theatre 2015'. Eerder verscheen een gecomprimeerde versie van dit concert op Itunes waar alleen de 'Sticky Fingers' nummers te horen waren. Deze uitgave is in meerdere vormen te krijgen in combinatie met Blu Ray of DVD. Dit concert is in alle opzichten bijzonder te noemen. Het is sowieso altijd een bijzondere gebeurtenis wanneer de Rolling Stones in een club spelen. Maar dat ze vervolgens de gehele plaat 'Sticky Fingers' live spelen mag een unicum heten. Nog nooit eerder is het voorgekomen dat ze een plaat integraal live hebben gespeeld. Dit concert was tevens aftrap voor hun Noord-Amerikaanse Zipcode tour. Rond deze periode verscheen ook de heruitgave van 'Sticky Fingers' met nog niet eerder (officieel) gehoorde versies van nummer als Brown Sugar, Wild Horses, Bitch, Dead Flowers en Can't You Hear Me Knocking ? aangevuld met live opnames uit 1971 de alleen tot dan toe op bootleg te verkrijgen waren. 'Sticky Fingers Live At The Fonda Theatre 2015' mag als een absolute top live plaat worden beschouwd. De band staat als een huis, speelt strak en vol energie. Hoewel de meeste nummers de afgelopen 20 jaar meer dan eens live te horen zijn geweest, vormen You Gotta Move en I Got The Blues een uitzondering. Een live versie van You Gotta Move vinden we nog op het live album 'Love You Live' met opnames uit de periode 1975 - 1977 uit onder andere de El Mocambo in Toronto. Ook wel de heilige graal onder Stones fans genoemd kijkend naar de setlist. De plaat zelf verscheen in 1978. I Got The Blues is zelfs maar acht keer live gespeeld sinds het bestaan van het nummer. Het begin van 'Sticky Fingers Live At The Fonda Theatre 2015' wordt gebracht met een strakke Start Me Up, gevold door When The Whip Comes Down en All Down The Line. Hierna is het de beurt aan het 'Sticky Fingers' gedeelte. Er wordt afgetrapt met Sway, waarbij een hoofdrol is weggelegd voor Ron Wood die de solo op sublieme wijze voor zijn rekening neemt. Dead Flowers en Wild Horses, de country nummers, klinken vol en onverwoestbaar. Daar waar Wild Horses op 'Stripped' en als 'alternate track' op de heruitgave van 'Sticky Fingers' akoestisch worden gespeeld, heeft deze elektrische versie toch ook dezelfde sfeer en warmte. Mede door de achtergrond zang van Keith Richards. Sister Morphine hebben we op 6 juli 1998 voor het eerst in Nederland kunnen horen in de Amterdam ArenA (nu: Johan Cruijff Arena). Dit nummer leent zich toch het beste in een intieme club dan een kolossaal stadion. Dat blijkt nu ook weer bij het horen van deze versie. Na You Gotta Move volgt de bekende live klassieker Bitch en de inmiddels meerdere keren live uitgevoerde Can't You Hear Me Knocking, waar wederom de solo voor rekening van Ron Wood komt. Zoals eerder vermeld is I Got The Blues is een (helaas) zelden live gespeeld nummer waardoor het extra speciaal is dat we dit nummer in een geweldige uitvoering terugvinden op deze plaat. Moonlight Mile werd voor het eerst in 1999 gespeeld tijdens de No Security Tour in Amerika en werd in 2015 nog een aantal keer van de plank gehaald. De alom live klassieker Brown Sugar spreekt voor zich. Er zit een heerlijk tempo en power in wat het nummer lekker opzwepend maakt. Het concert wordt afgesloten met Jumping Jack Flash en odes aan BB King en Otis Redding in de vorm van Rock Me Baby en I Can't Turn You Loose. Deze plaat mag worden beschouwd als dé live plaat van 2017. Het geheel is door niemand minder dan Bob Clearmountain onder de loep genomen dat heeft hij met grote perfectie gedaan. Klasse werk. Zo horen we de Stones het liefst. Warm, vurig, rauw en vol energie. Ook de DVD/Blu Ray is het aanzien meer dan waard. Goed en flitsend camerawerk zorgt voor een goede interactie tussen het podium en het publiek. De afwisseling met interviews tussen de nummers door zorgt soms voor een terugval in het tempo maar het houdt het geheel wel in balans. The Rolling Stones touren momenteel door Europa met hun No Filter Tour. Amsterdam is al aan de beurt geweest en ze staan op 15 oktober in de Geldredome in Arnhem waar nog enkele kaarten voor te krijgen zijn.

Review (Ultimate Classic Rock) : The Rolling Stones were clearly worried about pacing. In 2015, committed to performing the newly reissued Sticky Fingers in its entirety for the first time ever, they had to deal with the 1971 album's often-serious topics and occasionally hushed dynamics. Sticky Fingers isn't as somnolent as its drugged-out 1972 successor Exile on Main St., but the album arguably confronts bigger themes - with the death of the '60s hanging over the whole proceedings like a shroud. How would that play during a warm-up show in front of a tightly packed club crowd buzzing with anticipation for a huge new tour? They cheat a bit, opening with "Start Me Up" and moving the radio-favorite "Brown Sugar" from the LP's first-song position so that it could be leveraged as an album-closing romp. They also warm up the crowd with "When the Whip Comes Down" (from 1978's Some Girls) and "All Down the Line" (from Exile). Still, the show - available in both audio and video formats as Sticky Fingers Live at the Fonda Theatre 2015 - can't help but unfold in a manner far more considered than any in recent Rolling Stones memory. This works in Mick Jagger's considerable favor. As the Stones evolved into an arena act at the turn of the '80s, his onstage persona became prone to brittle, cartoonish overacting. At the same time, their relentlessly upbeat, hits-focused set lists unfolded with a metronomic repetitiveness. Wildly profitable, this strategy nevertheless tended to ring hollow for those who bothered to wander deeper into classic-era triumphs like Sticky Fingers. You weren't going to hear "Sway" (which hadn't been performed live before 2005, and hasn't been part of their set lists since this Fonda Theatre show), "Sister Morphine" (another late live debut, it first showed up in 1997 and hasn't appeared again either) or "I Got the Blues" (which wasn't played, at one point, for 28 years). And there's a reason: Jagger can't settle for barking and braying his way through these. Instead, he removes the long-affixed Famous Rock Star mask on Sticky Fingers Live at the Fonda Theatre 2015, shifting in large measure back into his original blues- and roots-loving singer-songwriter prototype. Where Jagger might have taken the droll way out before, he moves here between tightly focused menace and a drawled sensuality. Watch the Rolling Stones Perform 'Brown Sugar' The Rolling Stones - Brown Sugar (Live At The Fonda Theatre 2015) Subscribe to Ultimate Classic Rock on Jagger's bandmates are similarly reinvigorated. Charlie Watts couldn't be more at home in an intimate setting before 1,200 fans, as Ron Wood more forcefully tangles with Keith Richards. Never the musicianly ace that Sticky Fingers-era guitarist Mick Taylor was, Wood has often simply come off as a genial foil. The Fonda Theatre show gives him far more opportunities to step forward and make important musical contributions. Together, they turn moments like "Wild Horses" into stark reminders of how emotionally resonant the Stones always were, just beneath the preening, tough-guy surface. Their reserved, note-perfect take on "Sister Morphine" provides a more distilled version of the narcotic anguish that the Stones later fully explored on Exile. "Bitch" is brutal, unregenerate - and just as dangerous, even today, as earlier revolution-minded statement-songs like "Street Fighting Man." Desperately sad, "I Got the Blues" still provides the dark epilogue to every societal challenge the Rolling Stones laid out in 1969's Let It Bleed and 1968's Beggars Banquet. The source material for "Can't You Hear Me Knocking," which originally featured an eruptive turn by saxist Bobby Keys, provides a sturdy platform for free-form exploration - and the Stones, with Karl Denson taking over for the late Keys, take full advantage. By the end, they aren't just knocking; the Rolling Stones are kicking that sucker off the hinges. The searching take on "Moonlight Mile" found here brilliantly recaptures the sense of dreamscape reverie found on the old vinyl, before finally giving way to "Brown Sugar." This rip-roaring update provides Jagger a chance to quickly reanimate his familiar bravado, and he's soon happily spitting out rooster-tail innuendo to the bacchanalian guitars of Richards and Wood. They keep it interesting, closing out with covers of "Rock Me Baby" (in tribute to the recently passed B.B. King) and Otis Redding's "I Can't Turn You Loose" on either side of the eternal "Jumpin' Jack Flash." Once the Rolling Stones officially got back on the concert trail, however, Sticky Fingers - along with all of its unflinching honesty - was basically put away in favor of another check-cashing run through the jukebox favorites. That makes Sticky Fingers Live at the Fonda Theatre 2015 a lasting treasure.