THE PRAYER BOAT : POLICHINELLE

  1. Polichinelle
  2. Saved
  3. It Hurts to Lose You
  4. Dead Flowers
  5. Balance
  6. Soon the Stars Will Steer Me
  7. Dark Green
  8. Paralysed
  9. In My Arms Again
    Bonus Tracks (10th Anniversary Edition) :
  10. was this love
  11. glorify
  12. just you against me now
  13. i carry this secret in me
  14. come to life

Label : Mass Market Recordings

Release Year : 2009

Length : 64:28

Review (AllMusic) : You know, one would think the year 2000 could've meant something. Instead of letting pent-up hostility toward a coddled, brutalized, and raped music culture burst out into another revolution of violent excess, listeners get the likes of fourth-rate Manic Street Preachers impersonators going through calculated motions as if Richey Manic was a "4-Real" Elvis, or worse, a steady flow of Jeff Buckley worshippers, metaphorically digging up the singer's body and feasting on his yellow, rotten flesh. Ireland's The Prayer Boat is such a grave-robber, and it's about time to take some militant action. "Soon the Stars Will Steer Me," "Dead Flowers" - these are the track titles given. Emmett Tinely's voice shoots through these AOR songs of limp passion, ranging from a whispering Reamonn ("Saved") to a rather startling Natalie Imbruglia sibling ("Dark Green"), demanding about as much attention as a volume of Dostoyevsky gets in a Monday morning frat house. This is John Cougar Mellencamp, not Jeff Buckley, and there's going to come a time when the revolutionaries will lace their boots, cock their guns, and force 2000's disasters like this to start eating their own flesh. For starters, anyway.

Review (8Weekly) : Het tweede album dat The Prayer Boat maakte onder de titel Polichinelle mag gezien worden als een cultklassieker. In kleine kring werd dit album erg gewaardeerd, maar commercieel sloeg de band er geen deuk mee in een pakje boter. Tien jaar later is het, gezien de populariteit van bands als Fleet Foxes en The Low Anthem, misschien wel hét moment voor waardering door een groter publiek. De vocalen, maar ook de composities van voorman Emmett Tinley liggen duidelijk in het verlengde van die van bovengenoemde - en andere - hedendaagse bands. Bands die zowel door de critici als door het publiek uit het meer alternatieve circuit worden omarmd. Een heruitgave van Polichinelle ter gelegenheid van het tienjarige jubileum is derhalve op zijn plaats. Bij het (her)beluisteren van Polichinelle wordt direct duidelijk waar voornoemde bands de mosterd hebben gehaald. Dat zal zonder meer mede bij The Prayer Boat zijn. Toen Polichinelle uitkwam had The Prayer Boat zo'n acht jaar eerder al een debuut afgeleverd onder de titel Oceanic Feeling, een album dat onopgemerkt bleef. Maar bij herbeluistering van die plaat blijkt de kiem van het tweede album al wel hoorbaar. De debuutplaat is obscuur gebleven en is een lastig verkrijgbaar verzamelaarsobject geworden. Velen denken dan ook dat Polichinelle het enige wapenfeit van The Prayer Boat is geweest. Dit tweede album oogstte vooral in Engeland behoorlijk wat aandacht, die uiteraard oversloeg op het vasteland, waar de band gesteund werd door vele critici die het album op waarde wisten te schatten. Als we nu dit album opnieuw beluisteren is aan niets te horen dat we te maken hebben met een plaat van tien jaar geleden. Waren de heren van The Prayer Boat dan hun tijd te ver vooruit? Is het publiek nu misschien wel klaar voor de herfstige sound van deze kwalitatief hoogstaande plaat? Solo en vervolg Met de heruitgave van Polichinelle worden we getrakteerd vijf bonustracks die naadloos aansluiten op songmateriaal van het originele album, zoals het titelnummer 'Polichinelle', maar die van een iets latere opnamedatum zijn. Dit was net voordat de groep het voor gezien hield en Emmett Tinley zijn geluk alleen ging beproeven. Een geluk dat slechts één wapenfeit heeft opgeleverd: het in 2005 uitgebrachte Attic Faith, een album dat overigens goed past bij het sfeerbeeld van de bandalbums. Ook voor dit soloalbum bleef het commerciële succes overigens uit. Naar verluidt kunnen we in het najaar een nieuw album van Emmett Tinley verwachten. Als de kwaliteit van de muziek net zo hoog is als die van The Prayer Boat, wordt het behoorlijk genieten de komende herfst. Een jaargetijde dat prima past bij de muziek van Tinley, al is dit groepsalbum Polichinelle inmiddels uitgegroeid tot een plaat van alle jaargetijden, voor de liefhebber van toen en nu.