TEARS FOR FEARS : SONGS FOR A NERVOUS PLANET

 

Disc One (52:55)

  1. Say Goodbye To Mum And Dad
  2. The Girl That I Call Home
  3. Emily Said
  4. Astronaut
  5. Landlocked
  6. No Small Thing
  7. The Tipping Point
  8. Everybody Wants To Rule The World
  9. Secret World
  10. Sowing The Seeds Of Love
  11. Long, Long, Long Time
  12. Break The Man

Disc Two (58:10)

  1. My Demons
  2. Rivers Of Mercy
  3. Mad World
  4. Suffer The Children
  5. Woman In Chains
  6. Badman’s Song
  7. Pale Shelter
  8. Break It Down Again
  9. Head Over Heels
  10. Change
  11. Shout

Label : Concord Records

Venue : FirstBank Amphitheater, Franklin, Tennessee, USA

Recording Date : July 11, 2023

Release Date : September 12, 2024

Review (Wikipedia) : On 12 September 2024, Tears for Fears announced the release of the Songs for a Nervous Planet album, featuring eighteen live tracks, recorded on 11 July 2023 in Franklin, Tennessee, during the band's Tipping Point World Tour, as well as four (or five in some limited editions) new studio tracks. The cover art, described as "mixed media digital collage with AI being just one of the many tools used in the creative process", was criticized by fans. Tears for Fears described the cover art as "a vibrant artwork that evoked a sense of sci-fi, futuristic themes, and an escape from what is known". Two of the new tracks were released as singles from the album before its issue: "The Girl That I Call Home" on 12 September and "Astronaut" on 4 October 2024. Songs for a Nervous Planet entered the Top 10 in the UK and the Top 40 in several other countries.
Review (Heaven) : Twee jaar geleden kwam het laatste en prima studioalbum The Tipping Point van de mannen van Tears For Fears op de markt, waarna een wereldtournee volgde, waarbij de groep Nederland links liet liggen. Om die tegenvaller een beetje goed te maken, is er nu het livealbum Songs For A Nervous Planet, een bijna volledig concert dat werd opgenomen op 11 juli 2023 in Franklin, Tennessee, in het FirstBank Amfitheater. Bijna compleet, want de Radiohead-cover Creep ontbreekt. Hoewel, live: het album opent met vier studiosongs waarvan Say Goodbye To Mum And Dad en The Girl That I Call Home de meeste impact maken. Daarna wordt het tijd voor een grootste hits-show met gloedvolle uitvoeringen van krakers als Everybody Wants To Rule The World, Sowing The Seeds Of Love, Woman In Chains (vocale hoofdrol voor Lauren Evans), Head Over Heels (wat blijft dat toch een machtig mooi intro), Break It Down Gently, Change en natuurlijk Shout. Maar er is in de setlist ook ruimte voor minder bekende liedjes, zoals het maar liefst tien minuten opeisende Badman’s Song. Meer dan 100 minuten topvermaak!

Review (ProgWereld) : Met veel bombarie werd ‘het eerste livealbum’ van Tears For Fears aangekondigd. Ze zijn kennelijk vergeten dat “Secret World Live” (2006) en “Live At Massey Hall” (2021) eerder al het licht zagen. Je kunt wel stellen dat de band niet heel scheutig is met het uitbrengen van (live)albums. In die zin is dit livealbum meer dan welkom. Aanleiding voor deze tour is het laatste album “The Tipping Point”, dat in 2022 werd uitgebracht. Het mooie van deze release is dat er ook vier nieuwe tracks op staan. Volgens het duo waren er nog genoeg nummers om uit te kiezen. Voor “The Tipping Point” is meer geschreven dan opgenomen. Feitelijk is het dus een ep én een livealbum. Daarbij is het artwork prachtig! De vier nieuwe nummers zijn niet zo sterk als het materiaal van “The Tipping Point”. Say Goodbye to Mum and Dad is mij net iets te vrolijk en het soort van gefloten deuntje is echt te zoet naar mijn smaak. The Girl That I Call Home is het beste van het stel. Het bevat een sterk refrein dat zich meteen in je hoofd nestelt. Het zou mij niet verbazen als Emily Said nog op de plank lag van “The Seeds Of Love”. Het is in dezelfde stijl als Sowing The Seeds Of Love, inclusief dat herkenbare trompetspel. Astronaut heeft overduidelijk proggy elementen, maar komt ook moeilijk uit de verf. Het refrein gaat op een gegeven moment wat tegenstaan. Het concert dat de rest van de schijfjes vult werd opgenomen op 11 juli 2023 in een prachtig amfitheater in Franklin (Tennessee) ten tijde van het tweede deel van hun wereldtour. Om deze release kracht bij te zetten werd het concert ook gefilmd en op 24 en 26 oktober 2024 wereldwijd in de bioscoop vertoond. Ik zag hem in de bioscoop in Utrecht samen met acht (!) andere mensen. Ik ga ervan uit dat het concert binnenkort ook wel op dvd/Blu-ray wordt uitgebracht. In het persbericht liet het duo Roland Orzabal en Curt Smith optekenen dat veel mensen niet beseffen dat ze ook een hele goede liveband zijn. En dat statement wordt op deze release alleen maar bevestigd. Het viel mij al op toen ik de band op 17 februari 2019 aan het werk zag in AFAS Live Amsterdam en ook nu wordt weer duidelijk hoe goed dit stel live is. Zo is Curt Smith een briljante bassist met een herkenbare eigen stijl. Roland Orzabal kiest live voor de slagpartijen, maar laat in Shout ook horen prima te kunnen soleren. Beide mannen zijn nog goed bij stem en hun samenzang is nog altijd krachtig. Gitarist Charlton Pettus speelt zeer solide en de vele korte solo’s gaan hem goed af. Drummer Jamie Wollam heeft het zichtbaar naar zijn zin en mag bij vlagen zijn kwaliteiten etaleren zoals in Badman’s Song en My Demons. De rol van toetsenist Doug Petty is groot. Hij mag strooien met Mellotron-tapijten en solo’s. Drie achtergrondzangeressen maken de line-up compleet. De blazers gaan helaas van tape. De setlist is zalig en neemt je mee langs meer dan dertig jaar Tears For Fears. Gouden ouwen als Everybody Wants To Rule The World, Head Over Heels, Change en het veelvuldig gecoverde Mad World, staan nog steeds als een huis. Ik mis alleen Year Of The Knife, maar die spelen ze zelden live. Wie nog twijfelt aan het feit of Tears For Fears wel thuishoort in ‘ons’ genre, moet na beluistering van dit werk zichzelf even achter de oren krabben. Luister alleen maar naar de briljante uitvoering van No Small Thing. De stomende toetsensolo op het einde is fenomenaal. En die symfonische toetsenpartijen poppen overal op. Mij viel bij beluistering ook weer op hoeveel briljante overgangen er in hun muziek zitten. Een aantal nummers springt er bij mij uit. Naast het eerder genoemde No Small Thing is dat bijvoorbeeld Long, Long, Long Time van “The Tipping Point”. Een heerlijke semi-ballade met een prachtig refrein. De sterk dansbare versie van Change kan ik ook erg waarderen. Met een paar kleine aanpassingen is dit nummer weer toegankelijk voor de nieuwe generatie. Zangeres Lauren Evans verdient een aparte vermelding. De mannen van Tears For Fears hebben een neus voor talent. Zo ontdekten ze Oletta Adams toen ze haar een keer in hun hotelbar hoorden zingen. Ze mocht het duet Woman In Chains op “The Seeds Of Love” vertolken en haar carrière ging vervolgens als een raket. Nu is het zangeres Lauren Evans. Ze heeft een dijk van een stem. Dat wordt eerst al duidelijk op Suffer The Children, dat live al vele jaren als ballad wordt gebracht (wel jammer, ik mis dat originele typische new wave-geluid uit de 80’s). Maar het hoogtepunt is Woman In Chains. De perfecte powerballade waar, heel gewaagd, “The Seeds Of Love” mee opende. Wat mij betreft is dit de beste popsong ooit gemaakt, maar dat even terzijde. Lauren Evans zingt het perfect en weet haar gevoel er goed in te leggen. In mijn pluche bioscoopstoel viel mij verder op dat er nagenoeg geen interactie is tussen Orzabal en Smith. Ze vermaken zich wel met het publiek, maar zoeken elkaar niet op. Eén spaarzaam moment staan ze tegenover elkaar, maar daarin zie ik geen enkele sprankeling of plezier. Voorafgaand aan het (bioscoop)concert, in een mini-interview, stelt Roland Orzabal dat dit het meest complete album van de band is. “Als je nog niets van ons bezit, dan zou dit album het beste zijn om te kopen. Je hebt dan al onze beste songs bij elkaar.” Waarvan acte.

Review (The Afterword) : This is a fabulous live album, smooth and slick, everything you could hope for from Tears For Fears. It was recorded during the Tipping Point tour, promoting their excellent studio album released in 2022, eloquently reviewed on the Afterword by Dave Ross. They sound as young as they did over forty years ago, the baritone textures and tones of their vocals completely unchanged. They have upgraded their synthesisers, they can afford a real Fender Rhodes these days, but, nevertheless, the musicianship is flawless. Props to the band: Doug Petty keyboards, Charlton Pettus guitar, Jamie Wollam drums, Lauren Evans, Janae Sims and Jasmine Mullen vocals, plus of course Roland Orzabal guitar and Curt Smith bass. The sound is magnificent. They were never particularly prolific. In the eighties they released just three albums, split up for the nineties and managed only two this century, but, gradually, they have acquired a substantial catalogue of song choices. Tipping Point is a late career album of high quality, the equal of their early fresh-faced peak, and it provides almost a third of the set. They are so confident in it, one of their biggest songs, Everybody Wants To Rule The World, is disposed of very early on. Almost every album gets a nod, even Elemental recorded during the separation when Curt Smith wasn’t involved in the group. A lesser known song, Secret World from 2004’s Everybody Loves A Happy Ending, is transformed into a live anthem. The upcoming concert movie will be quite something in an IMAX cinema. It’s their first official live album and certainly one they couldn’t have achieved forty years ago. Back in 1981, when Tears For Fears first formed, affordable synthesisers were notoriously unreliable. Joy Division, The Human League and Orchestral Manoeuvres In The Dark all had wonky moments and problems staying in tune. Joy Division’s struggles during their final concert can be heard on Still. Guitars weren’t much better. Bands would pause for several minutes to retune or replace a string. It didn’t help that the roadies were often well refreshed by the time bands took to the stage. Nowadays, everyone is much more professional. They have to be because the cost of entry is so much higher. You can buy Songs For A Nervous Planet on all three formats, vinyl, CD and blu-ray, for less than price of a concert ticket. You can enjoy the physical product for ever for less than one visit to an IMAX. Back then, cheap concerts were designed to stimulate sales of vinyl. Today, physical product promotes cinema releases and tours where the real money is made. The dynamic of the band has changed over time. The two frontmen, Roland Orzabal and Curt Smith were friends at school. Initially, Orzabal wrote all the songs, sweet, lilting melodies supporting lyrics darkened by childhood trauma, nightmares and Arthur Janov’s primal scream therapy. Then, he co-wrote with other, lesser known band members: Ian Stanley, Nicky Holland and latterly Charlton Pettus. Nevertheless, Stanley, who co-wrote most of the smash hit, Songs From The Big Chair, saw the group as a synth duo. Smith made the occasional contributions that have increased since he rejoined the band, though Orzabal remains the main source of ideas. Much of Tipping Point’s lyrics reflect on his first wife’s death. In all those years, since the debut, The Hurting in 1983, Smith and Orzabal have only released five studio albums together but the bond between them remains irresistible. There are four new studio songs for this album that are the equal of the songs on Tipping Point. The comeback is no fluke. Two are leftovers that have been kicking around for a while. Two are uncharacteristically romantic. Orzabal has found love again and has remarried. Despite its tentative title, Songs For A Nervous Planet is the happy ending they sought at the turn of the century. The friendship between Orzabal and Smith has endured its ups and downs and strengthened. The band has overcome its issues with management and record companies and is thriving. Long may it continue.

Review (Clash Music) : Life is always sweeter when you have new material from the magnificent Tears For Fears. With ‘Songs For A Nervous Planet’, you get the best of both worlds – classic Tears For Fears tracks in a live setting as well as four brand new songs from the acclaimed duo. Weaving electrifying new material with evergreen fan favourites, the album’s title was inspired by Matt Haig’s book Notes On A Nervous Planet, which talks about how modern life can feed into our anxiety, subsequently helping you to live a better life. The new studio tracks fit in effortlessly with a curated smorgasbord of the band’s most-loved tunes which were performed live last summer in Franklin, Tennessee as part of their ‘The Tipping Point’ tour and features a number of songs from ‘The Tipping Point’ album itself. This is the band’s first official live album and as one of the best touring bands around, you have to question why it took them so long to release a live album which has been released simultaneously to coincide with a feature film which is out this week. But it’s here and some things are worth waiting for. The duo had to respond to some criticism for the album artwork of ‘Songs For A Nervous Planet’ which used elements of AI for the digital collage as part of the creative process. The cover pays homage to classic Tears For Fears imagery with its blazing yellow sunflowers coupled with the juxtaposition of the new with the graphic of an astronaut which represents one of their latest songs ‘Astronaut’. — — With the new material, Roland Orzabal and Curt Smith serve up four fantastic tracks that could have easily been released as a standalone EP on its own merit and are set to become a solid part of the band’s canon. From the intoxicating whistling and enigmatic basslines of ‘Say Goodbye To Mum And Dad’ which still feels uplifting despite the slightly acerbic lines ‘Everything is up for grabs / Go tell all your friends, society’s gone mad’ to the gorgeous ‘The Girl That I Call Home’, Roland’s love letter to his wife Emily where he tells her ‘You are everything I ever wanted’, the new songs are well-crafted and captivating. It’s lovely to see the band tackle more uplifting material after the emotive ‘The Tipping Point’ which was Roland’s way of channelling his artistry and grief after the tragic loss of his first wife who sadly passed away in 2017. It seems that whilst ‘The Tipping Point’ was centered around pain and loss, that the majority of the new songs on ‘Notes On A Nervous Planet’ are decidedly more positive, celebrating life, love and the band sonically coming back into the light. The best new track is the emotional ‘Astronaut’ which sounds like it could have been released from ‘Songs From The Big Chair’. From Roland’s stunning falsetto to the expansive psychedelic crescendos, ‘Astronaut’ tells the story of feeling alienated and the panic of feeling like you don’t belong and simply have to to escape. It takes inspiration from prog rock and dreamy new wave and its anthemic chorus gives you a real sense of release. The concert tracks which make up the remainder of the album are a glittering showcase of some of the band’s most-loved cuts, such as the superbly-arranged ‘Everybody Wants To Rule The World’. With its climatic bridge and upbeat riff which tells the story of a myriad of contemporary issues that encompass financial, political and environmental issues as evidenced with the line, “turn your back on Mother Nature…” Emotional storytelling is always front and centre of the band’s lyrics and ‘The Tipping Point’ is incredibly moving, telling the story of the ‘tipping point’ between life and death as is ‘No Small Thing’ with its Cash-esque riffs and folky vibe which again demonstrates the heart and soul of the bands lyrics. From the epic drums and psychedelic-pop beats of ‘Sowing The Seeds Of Love’ where you get a true sense of the power of Roland and Kurt’s vocals to the meticulous arrangement of ‘Shout’ from their seminal album ‘Songs from the Big Chair’ which always is mind-blowing on the live stage, this album really spirits you away to the joy of watching Tears for Fears live. This timeless and fascinating collection takes you on an unparalleled sonic journey that represents the brilliance, emotional connection and enduring legacy of the band that can be found in abundance both on record and the live stage.