T.C. MATIC : T.C. MATIC

1. Bye Bye Till The Next Time
2. L'Union Fait La Force
3. With You
4. Stop Rock
5. The Parrot Brigade
6. I'm Not Like That
7. Give Them A Leader
8. Viva Boema
9. O La La La
10. Pitié Pour Lui

Label : EMI

Length : 35:45

Release Date : 1981

Review (Humo) : 'Het is te hopen dat we hier rap buiten kunnen, dat we de kans krijgen om in Duitsland en zo te spelen. Want hier in dat klein spel met al die kleine kopkes, nee dank u', zo verklaarde gitarist en producer Jean-Marie Aerts onlangs in dit blad en hij had het over T.C. Matic, de enige vaderlandse groep die met artistiek succes de grenzen van de rock verkent. Die doorbraak naar het buitenland zal in hoge mate afhankelijk blijken van de vraag of de Westvlaamse vinger-in-de-keel vocalen van zanger Arno Hintjens door voldoende mensen kunnen worden getolereerd. Je houdt van die emotionele biechtstijl of je wordt er mateloos door geïrriteerd (ikke!) maar je kan er in elk geval niet omheen. Is T.C. Matic daarom veroordeeld tot een leven in de provincie? Het zou jammer zijn, want het debuut van T.C. Matic staat vol interessante, intrigerende en bijwijlen zelfs indrukwekkende muziek. Fabrieksfunk is dit, brutale stadsgeluiden uit een harde, uitzichtloze wereld die het midden houden tussen A Certain Ratio en de Simple Minds, en altijd vakkundig instrumentaal vertaald worden. Exportklare nieuwe Vlaamse rock want de meeste songs op deze elpee doorstaan moeiteloos de vergelijking met de Engelse nieuwlichterij. Niet dat hier, naast de stem van Hintjens, geen vuiltje aan de lucht zou zijn want T.C. Matic wil ook wel eens vervallen in modieuze leegte, in vormock voor de hippe snob: het infantiele 'Viva Boema' en het voorspelbare, vervelende stuk verdriet dat 'Give them a leader' heet, zijn daar de pijnlijke voorbeelden van. Maar eigenlijk zijn dat uitzonderingen en wordt op de rest van de plaat de belofte van de 'O La La La'-singel voorbeeldig nagekomen. Zo is 'Bye Bye Till The Next Time' sterk genoeg om Hintjens' verwarde uithalen te doen vergeten: een strak stuk bidonville disco drij-vend op een hypnotische gitaarriff, het koele baswerk van Ferre Baelen en de uitgemeten drumslagen van Rudy Cloet. 'L'Union Fait La Force' laat de teugels wat losser en groeit uit tot een dreigende volksdans voor marginalen en een pakkend alternatief voor de Brabançonne. En songs als 'With You' en 'I'm Not Like That' hebben een niveau zoals er dit jaar in dit land bitter weinig het licht hebben gezien. Maar helemaal mooi wordt het pas met de twee afsluiters, 'O La La La', bekend van radio en TV, en 'Pitié Pour Lui', songs die voor het eerst de stem van Hintjens functioneel doen lijken. Nooit heeft een inlandse groep van zoveel soul te kennen gegeven als T.C. Matic hier doet op 'Pitié Pour Lui', een existentiële kreet vanuit een ritmische jungle. Ik hou van T.C. Matic maar ik vraag me af of dat betekent dat ik ook de stem van Arno Hintjens voor lief moet nemen. Ja? Vooruit dan maar.