SARAH SISKIND : MODERN APPALACHIA

  1. Me And Now
  2. Modern Appalachia (with Bill Frissell)
  3. Carolina (with Justin Vernon)
  4. The One
  5. In The Mountains
  6. Little Bit Troubled
  7. Maybe There's Love Between Us
  8. Danny
  9. Punk Rock Girl
  10. Porchlight (with Bill Frisell)
  11. Rest In The River
  12. I Won't Stop (with Rose Cousins)

Label : Red Request Records

Release Date : April 17, 2020

Length : 57:45

Review (De Krenten Uit De Pop) : Sarah Siskind levert, na de reissue van het geweldige Covered, weer een uitstekend album af, dat door een brede groep liefhebbers van Amerikaanse rootsmuziek omarmd kan, nee moet worden Sarah Siskind viel me nooit zo op tot de reissue van haar geweldige debuut Covered al weer heel wat jaren geleden. Het nu verschenen Modern Appalachia is wat mij betreft nog beter. Het album imponeert met geweldig gitaarwerk, maar ook met een fantastische stem, aansprekende songs en een broeierige instrumentatie en productie die zo nu en dan van de hand van Daniel Lanois hadden kunnen zijn. Modern Appalachia is een zelfverzekerd album waarmee Sarah Siskind weer ver boven zichzelf uitstijgt en zomaar een toekomstige klassieker in het genre kan hebben afgeleverd. Met name binnen de Amerikaanse rootsmuziek is het aanbod van nieuwe muziek nog heel groot, maar dit album behoort tot de uitschieters. De Amerikaanse singer-songwriter Sarah Siskind brengt inmiddels al heel wat jaren albums uit, maar deze albums maakten op mij maar in beperkte mate indruk, totdat zeven jaar geleden haar debuut Covered opnieuw werd uitgebracht. Waar haar latere albums voor mij weinig onderscheidend waren, was Covered een ware voltreffer, maar helaas was het in de jaren die volgden stil rond Sarah Siskind. Haar nieuwe album, Modern Appalachia, maakt direct bij eerste beluistering zo mogelijk nog meer indruk dan de reissue van gaar debuut. De singer-songwriter die op jonge leeftijd naar Nashville vertrok, maar een paar jaar geleden terugkeerde naar de plek in North Carolina waar ze opgroeide, kiest op haar nieuwe album voor een geluid dat direct opvalt en dat zich makkelijk weet te onderscheiden van al het andere dat momenteel binnen de Amerikaanse rootsmuziek wordt uitgebracht. Sarah Siskind blijft op Modern Appalachia redelijk ver verwijderd van de doorsnee folk en country uit Nashville, maar kiest voor een broeierig en atmosferisch geluid, waarin prachtig gitaarwerk centraal staat. De Amerikaanse singer-songwriter groeide op in de Appalachen en kreeg de folkmuziek die in de vorige eeuw in de langgerekte bergstreek ontstond met de paplepel ingegoten. Na haar terugkeer in North-Carolina leerde Sarah Siskind de Appalachen folk weer te waarderen en begon ze te werken aan een eigentijdse variant. Modern Appalachia doet qua sfeer en tempo wel wat denken aan de oude Appalachen folk, maar de muziek van Sarah Siskind staat met beide benen in het heden, al is het maar vanwege de dominante rol die elektrische gitaren hebben gekregen op haar nieuwe album. Modern Appalachia, dat gastbijdragen kent van meestergitarist Bill Frisell, Justin Vernon (Bon Iver)en Rose Cousins, maakt indruk met een atmosferisch en wat broeierig geluid waarin prachtige elektrische gitaarlijnen de hoofdrol opeisen. Het zijn gitaarlijnen die de ruimtelijke klanken steeds prachtig doorsnijden en zorgen voor een bijzondere onderhuidse spanning in het geluid van Sarah Siskind. Het is een geluid dat van de hand van Daniel Lanois had kunnen zijn en het is een geluid dat zich genadeloos opdringt. De wat steviger aangezette gitaarlijnen combineren prachtig met de bijzondere stem van de Amerikaanse singer-songwriter. Het is een stem die ik in een zeer ingetogen geluid wat te scherp vind, maar die in het broeierige geluid vol aansprekende en soms stevige gitaarlijnen uitstekend gedijt. Het geluid op Modern Appalachia is prachtig en komt het best tot zijn recht in de wat breder uitwaaiende songs op het album, al zijn de wat meer uptempo songs weer lekker stevig. Sarah Siskind heeft niet alleen een geluid gevonden dat afwijkt van het gemiddelde Amerikaanse rootsgeluid van het moment, maar heeft ook de juiste ondergrond voor haar stem gevonden. Het is een stem die mooie verhalen vertelt, want Sarah Siskind toont zich ook op Modern Appalachia een uitstekend songwriter. Het levert een album op dat direct bij de eerste noten de aandacht grijpt en dat deze aandacht vrij makkelijk bijna een uur lang vast weet te houden. Ik was zoals gezegd niet altijd onder de indruk van de muziek van Sarah Siskind, maar met Modern Appalachia heeft ze een prachtig album afgeleverd, dat de aandacht van liefhebbers van Amerikaanse rootsmuziek meer dan verdient.

Review (Folk Alley) : As with every person, every place has an energy that evolves and evokes its essence. The Romans called it genius loci - the protective, pervading spirit of a place. Each dot on a map resonates with a frequency to match its history. In the American South, that history is complex, to be sure, and so is its land. A North Carolina native, Sarah Siskind uses her free-spirited new album, Modern Appalachia, to explore her home state's genius loci and the effects it has had on her life. It's an admirable undertaking that Siskind approaches with all due respect and reflection, as she traces the blossoms and seeds of her life back to the literal ground from which she grew no matter how deep or dirty. As she sings in "Carolina," "Who you are isn't where you're from, but where you're from is always close, and when you go digging in that dirt, get ready for what you fear the most." The song cycle starts with "Me and Now," a mesmerizing meditation on staying in the moment - every moment - no matter how perfect or painful it happens to be. In it, Siskind looks long and hard at why the practice of presence is so difficult for her, even as it's a teaching of her faith, as she notes half-way in: "Only God completes me and he says to be still. Why's it so hard to try and see how that really feels?" Because it's an integral part of both her life and her homeland, faith runs its thread through other tunes, as well, including "In the Mountains," which melds so many of Siskind's influences into one piece of musical glory, and "Rest in the River," with its purposeful march toward redemption. On both the easy drive of "The One" and the bright shuffle of "Danny," Siskind takes the more earthbound aspect of life as she rummages through the remains of loves lost, from emotional distances near and far. With support from special guests including Bill Frisell, Rose Cousins, Justin Vernon, Julie Lee, and Elizabeth Foster, Siskind's exploration of the ties binding her inner and outer worlds is as evolving and evocative as the land on which it was made.

Review (Blog Critics) : If "Appalachia" brings to mind traditional coal-country music, or front-porch folk music descended from the British Isles, clear your mind. The new album Modern Appalachia from Sarah Siskind is heavy on atmospherics and electric guitar, and very far from rootsy country music. Squalling guitar plunges carry the epic opening track "Me and Now" into territory far beyond either traditional country music or commonplace Nashville pop-rock-country. The song explores the challenges of living in the moment, casting one eye on the beating heart and the other on what feels like a thundering sky. The title track, which follows, describes an artist's awakening through the music of her predecessors. But it does so in an edgy language of its own, with fine acoustic bass work from Daniel Kimbro. The churning syncopation of the catchy "Carolina" bears a distinct relation to 1990s lo-fi underground rock, with the electric guitar wailing as eloquently as Siskind sings. Yet it also seems inspired by the likes of Dolly Parton (whom Siskind calls out in the title track) and classic Patty Loveless. "In the Mountains," in turn, feels timeless, the kind of composition that could have come from any era or place. It takes up again the theme of "Me and Now": being one with yourself, living in the present. It's not hard to imagine Patsy Cline singing this, in half-broken tones. "A Little Bit Troubled" has a twang, a dark bluesy melody, and a tense electric energy that calls to mind Alanna Myles' "Black Velvet." "Daddy's on the run, Mama's on the bottle, Baby's gonna be OK, just a little bit troubled." But it builds to a rocking rave-up that suggests Baby may not end up OK after all. Equally good is the incantatory "Maybe There's Love Between Us," which casts a fascinating three-chord spell under liquid vocals. Plainspoken lyrics and homespun melodies and harmonies create something bigger than the sum of their parts. The folk-pop of "Danny" with its expertly layered guitars leads into the grave "Punk Rock Girl": "I used to be a hardcore chick / A heart of steel and skin so thick.Why should I make this into art? / Why should I care about his heart?" Thwarted love returns in the steady-rolling "Porchlight," which, like the title track, features Bill Frisell: "My heart is still alive for you." The channel changes with the elemental gospel intensity of "Rest in the River," which I had to double-check was an original and not an old folk number. Siskind has had songs covered by major Nashville stars over the years, but in her own relatively unprepossessing voice her sensibility shines loud and clear. And she doesn't hit you over the head with her religiosity, which I appreciate. This is a superbly written and arranged set of songs, at least some of which ought to reverberate with just about every listener.