RAY WILSON : TIME & DISTANCE

RAY WILSON : TIME & DISTANCE

Disc One (72:56)

Calling All Stations
The Dividing Line
Home By The Sea
Carpet Crawlers
Entangled
Ripples
Follow You Follow Me
Not About Us
In Your Eyes
Another Day In Paradise
Another Cup Of Coffee
Mama
Congo

Disc Two (75:09)

Alone
Propaganda Man
Calvin And Hobbes
Take It Slow
Ought To Be Resting
Old Book On The Shelf
Song For A Friend
Not Long Till Springtime
Another Day
Makes Me Think Of Home
Bless Me
First Day Of Change

Label : Jaggy Polski

Venue : Markthalle, Hamburg, Germany + Cultuurpodium Boerderij, Zoetermeer, Holland + Parkstad Limburg Theatre, Heerlen, Holland

Recording Date : Apil 29, 2016 + November 26, 2016 + March 12, 2017

Release Date : June 8, 2017

Review (ProgWereld) : Ray Wilson toerde in maart 2017 door Nederland met de Genesis Classic – tour. Nu vind ik “Calling All Stations” een prima album, maar het is wel het enige Genesis album waarop Ray Wilson de vocalen voor zijn rekening neemt. Ik heb persoonlijk dan ook wel wat moeite met deze tour-aanduiding als ik daarbij terugdenk aan het concert, op 11 maart 1998 in Ahoy, Rotterdam, waar ik met gekromde tenen zat bij Wilson’s pogingen zangpartijen van Phil Collins en Peter Gabriel over te nemen Ray Wilson is naar mijn mening gewoon een prima zanger met geweldig eigen werk, die dat teruggrijpen op Genesis eigenlijk helemaal niet nodig heeft. Ray Wilson antwoordde desgevraagd, dat deze tour-opzet is gekozen, omdat het publiek voor zijn eigen werk in Nederland nog moet groeien. Hij voegde daaraan toe, dat de setlist sowieso ook wel het nodige eigen werk bevat. Ik liet mij dan ook overhalen aan te sluiten bij ons vaste ploegje concertbezoekers en bezocht het concert op 11 maart in De Basiliek in Veenendaal. Al bij het binnengaan van de zaal blijkt dat de aanpak van Ray Wilson een breed publiek aanspreekt en gedurende het concert werd dat meermaals bevestigd door de reacties uit de zaal. Hoewel ikzelf niet zo enthousiast wordt van een uitvoering van bijvoorbeeld Another Cup Of Coffee van Mike And The Mechanics (de hobbyband van Genesis’ Mike Rutherford), die er een beetje aan de haren wordt bijgesleept, lijkt dat verder niemand te deren, al blijft een vergelijking met Paul Carrack een hachelijke. Nu is onlangs “Time & Distance” verschenen; een live album met een setlist die op het eerste gezicht doet denken aan voornoemd concert in De Basiliek en aanleiding is om er een recensie aan te wijden. Het live concert op de cd is opgenomen in Hamburg plus een paar locaties in Nederland en een nadere bestudering van de setlist brengt toch wel significante verschillen aan het licht. De Genesis setlist is goed vergelijkbaar, maar het eigen werk van Ray Wilson krijgt veel meer aandacht en dat kan als een waardevolle balansverbetering worden ervaren. Verder zijn de Genesis songs en Wilson’s eigen werk gescheiden en verdeeld over twee aparte schijfjes en ook dat is voor de liefhebbers van met name Wilson’s eigen werk erg handig. Ook op de cd laat Wilson live een perfect geluid horen en heeft hij zich omringd met een geweldige band. Voor non-Genesis puristen bevat de Genesis cd een goed uitgevoerde dwarsdoorsnede van het oeuvre uit de Phil Collins periode tot en met de laatste Genesis cd “Calling All Stations” met Ray Wilson als diens opvolger. Uit de vroegere Peter Gabriel periode haalde alleen de Carpet Crawlers (“Lamb lies down on Broadway” 1974) de setlist selectie voor deze schijf. Verder worden de solo carrières van zowel Peter Gabriel, Mike Rutherford en Phil Collins ook nog aangestipt, wat voor velen in totaliteit een aantrekkelijke cd op kan leveren. Op de 2e cd met Ray Wilson’s eigen werk brengen sommige songs op deze live plaat iets extra’s: een ten opzichte van de studio versie twee keer zo lange uitvoering van Propaganda Man (van het gelijknamige album uit 2009) met een toevoeging van briljant gitaarwerk door Ali Ferguson. Ook de opgeroepen live-sfeer bij Alone (“Next best Thing” 2004) voegt iets extra’s toe, evenals Wilsons praatjes tussendoor met toelichtingen op uitgevoerde songs. “Time & Distance” is met name een aanrader voor liefhebbers, die nog weinig tot geen eigen werk van Wilson in de kast hebben staan. De selectie mag er zijn en bevat zeker een aantal van de mooiste songs die het oeuvre van Wilson rijk is. Voorbeelden zijn het schitterende Take It Slow (“Chasing Rainbows” 2013) en de titeltrack van zijn laatste album “Makes Me Think Of Home”.

Review (Genesis News) : In early 2017, Ray Wilson announced the release of another live album, recorded during three shows in Germany and Holland. Christian Gerhardts shares his thoughts about Time & Distance. He has been touring all over Europe for years, most often in Germany and Poland. There is frequent opportunity to attend a concert of his. Ray offers a range of formats that usually mix Genesis classics with his own songs. Song For A Friend and Makes Me Think Of Home are his most recent studio albums, both of which came out in 2016. Since then he has showcased many songs from these albums live. The upcoming 20th anniversary of the release of the Genesis album Calling All Stations prompted him to include more songs from that album in live set – particularly those he has played rarely or not at all. It was during this time that he recorded his new live double album Time & Distance that goes on sale on September 29, 2017, though it can already be bought from the shop on Ray’s website. Time & Distance comes in a Digibook, like his most recent studio albums. The booklet shows many photos from the show. The release begs the questions whether there is any added value to Time & Distance when compared to the 20 Years And More set that came out three years ago. Time & Distanceis a pure live album, it does not include a concert film like 20 Years And More, and Ray has spread the material on two CDs. The first disc has the Genesis songs, and, yes, there are a couple of overlaps: Congo, Mama, Ripples, Calling All Stations and Carpet Crawlers are on both the new and the old release. The new album has The Dividing Line. This is probably the biggest surprise as well as a major fan dream come true. Add to this Home By The Sea, Entangled, Follow You Follow Me, a band version of Not About Us and Peter Gabriel’s In Your Eyes and Another Cup Of Coffeeby Mike + The Mechanics. Time & Distance The second disc has only songs from Ray’s solo career and his non-Genesis projects. There is only one overlap here, Another Day from the Cut album Millionairhead. Ray has dug out two fan favourites: the ballad Alone(from The Next Best Thing) and Propaganda Man, which has been particularly well-received live. Then there is Bless Mefrom Propaganda Man as well as First Day Of Change and Ought To Be Resting from Unfulfillment. The other songs are from his most recent albums: Song For A Friend provides its title song, Old Book On The Shelf and Not Long Till Springtime while Makes Me Think Of Home brings Calvin & Hobbes and its title song. The final song is Take It Slow from Chasing Rainbows. There is an added value, based on the tracklist alone. The album has great artwork and is a good presentation of his current shows. Musically he has developed even further in places. Take It Slow sounds great, much more fluent than in the beginning. Ought To Be Resting is a live smash hit. And finally he has brought in THE Calling All Stations song that was so very overdue – The Dividing Line. It is played more or less in the guitar battle version from the 1998 Genesis tour, and it sounds excellent. This number offers much space so that it can sound different every night. The Dividing Line is probably the song from the last Genesis studio album that indicated best where that line-up could hve gone. Home By The Sea is one of the Genesis live staples; it, too, was played in 1998. This time, however, Ray has cut out the instrumental section and plays it as a brisk rock song – which is great, but of course you might have liked to hear the instrumental, too. Follow You Follow Me and Not About Us are played by the whole band, which is a rarity in Ray’s set. In Your Eyes and Another Cup Of Coffee are very uplifting, but sort of expendable. Congo, on the other hand, is fast becoming a highlight of his shows. Bild1 Where the solo material is concerned, Aloneand Propaganda Man stand out as huge re-discoveries. Propaganda Man in particular, which sounded clumsy in the live version (as if Ray had had no idea how to do it) really grows live, and Ali Ferguson plays a great solo on it. The band has found their feet in Take It Slow so they can really enjoy the song. Another big winner. Makes Me Think Of Home is as impressive live as on the album. When he played that at the Night Of The Prog Festival, I overheard someone say “Hey, Ray can do prog after all”. Indeed, it is a fine mixture and Makes Me Think Of Home is Ray Wilson’s first long prog song. Everybody will need to make up their minds whether Calvin & Hobbesand Not Long Till Springtimeare the best choices from the newest songs. The reviewer does not think so, for many other songs on the new albums are more exciting and would have merited to be included in this live album. However, Ray has a special relationship with these songs, so the choice is understandable. Song For A Friendis a must on this album. It is arguably the most important song Ray has written in recent years. Bless Meand First Day Of Change bring the album to a solid end with excellent arrangements. Time & Distance is a good package with a number of highpoints – and a great addition to 20 Years And More.

Review (RockTimes) : Ob Ray Wilson reich ist, entzieht sich wohl der Kenntnis vieler Personen, aber definitiv ist er reich an Live-Veröffentlichungen. Ganz allgemein darf man wohl davon ausgehen, dass bei allen Alben aus dieser Kategorie der Daumen irgendwie nach oben zeigt. Randvoll mit Musik ist der Doppeldecker "Time & Distance". Fünfundzwanzig Lieder stehen vor dem Hörer wie eine Musiker-Geschichte, die bewegend ist und durch Ray Wilson in Bewegung gehalten wird. Da darf es ruhig ein Doppelalbum mit Rückspiegel-Charakter sein. Neben seiner Karriere unter eigenem Namen stehen auch Bands wie Genesis und Stiltskin auf seiner Visitenkarte. Legt man die Songs der vorliegenden Platte an eine Zeitleiste, ist retro angesagt. Musikalisch erscheint hier alles frisch, modern, gekrönt von der markanten Stimme eines Künstlers, der wohl die unzähligen Locations, in denen er spielt in gewisser Weise als seine zweiten Wohnzimmer ansehen kann. Die erste CD ist voll von fast nur Genesis-Songs und wer kann es dem Protagonisten übel nehmen, wenn das Album mit dem Titelsong der Scheibe beginnt, auf der Ray Wilson Sänger der Progressive -/Art Rock-Band war. Die elf Kompositionen auf "… Calling All Stations …" waren das letzte Tonträger-Lebenszeichen der in Frühzeiten richtungsweisenden Band. So wird der Doppeldecker mit "Calling All Stations" quasi standesgemäß rockend eröffnet und der Hörer darf sich im zeitlich ausufernden, aber exzellent arrangieren und gefüllten "The Dividing Line" über ein vom Lawie MacMillan-Bass gestütztes Schlagzeug-Solo von Mario Koszel freuen. Über neun Minuten ist die Luft in den vier Wänden gefüllt mit good Vibrations, auch weil der rockende Ali Ferguson seine Fretboard-Visitenkarte an den Mann und die Frau bringen kann. "Time & Distance" bietet viel von Genesis. Ray Wilson und hat sich für diese Abteilung des Albums auch einen Titel von Peter Gabriel ausgesucht. Die Wahl fiel auf "In Your Eyes" von der Veröffentlichung So. Akustisch inszeniert, gewinnt der Track deutlich an Intensität und das Querflöten-Solo von Marcin Kajper am Ende der Nummer ist das Sahnehäubchen. Gleich danach folgt "Another Day In Paradise", im Original von Phil Collins. Mit Pianobegleitung kommt dieses Lied phasenweise fast orchestral daher. Eine klasse Interpretation eines Hits, der doch so sehr in den Ohren verblieben ist. Nach "Mama" und der Band-Vorstellung gibt es einen grandiosen "Congo"-Abschluss der ersten CD. So ergeben sich als Buchstützen quasi zwei Songs von Genesis' "… Calling All Stations …"-Album. Die Tracks wurden in der Hamburger Markthalle, Cultuurpodium Boerderij, Boxmeer (NL) und Parkstad Limburg Theatre, Heerlen (NL) mitgeschnitten. Die zweite Platte stellt den Künstler Ray Wilson prominent in den Vordergrund. Dabei sind wenige Lieder, die er auch mit Stiltskin veröffentlicht hat. Sehr persönlich gehalten ist der Opener "Alone", der melodisch-melancholisch daher kommt. Insgesamt verfügen die zwölf Nummern auf CD 2 über ein ruhigeres, aber nicht minder intensives Ambiente. Ausnahmen bestätigen natürlich die Regel. So rockt zum Beispiel der "Propaganda Man" mit einem Überflieger-E-Gitarren-Solo von Ali Ferguson. Ohne die Qualitäten der Begleitmusiker in Zweifel zu ziehen, punktet "Time & Distance" besonders durch Macin Kajper, Steffi Hoelk sowie Agnieszka Kowalcyk. Sie verpassen einigen Liedern eine großformatige Stimmung. Die Streicherklänge sind immer wohl gesetzt und wirken zu keinem Zeitpunkt überfrachtet. Über Highlights zu schreiben, erübrigt sich fast, denn sie entwickeln sich zu einer sehr persönlichen Auslese. Die Genesis-Songs erleben wir abseits der ausgetretenen Pfade und auf der zweiten CD sind aus meiner Sicht unter anderem "Song For A Friend" mit herrlicher Percussion-Begleitung und das gigantische Breitband-Drama "Makes Me Think Of Home" zu nennen. Auch wenn es unter unterschiedlichen Gesichtspunkten schon so einige Live-Veröffentlichungen von Ray Wilson gibt, hat "Time & Distance" dennoch einen eigenen Charme und darf an den Leser als Kaufempfehlung weitergereicht werden.