MICHAEL HEAD & THE RED ELASTIC BAND : ADIÓS SEÑOR PUSSYCAT

1. Picasso
2. Overjoyed
3. Picklock
4. Winter Turns To Spring
5. Workin’ Family
6. 4&4 Still Makes 8
7. Queen Of All Saints
8. Josephine
9. Lavender Way
10. Rumer
11. Wild Mountain Thyme
12. What’s The Difference
13. Adios Amigo

Label : Violette Records

Length : 44:11

Release Date : October 26, 2017

Review (AllMusic) : When thinking of all the great songwriters of the post-Beatles era, the name Michael Head might not come up unless the NME cover that proclaimed him the greatest artist of his time comes to mind. Or maybe the occasional brilliance of the Pale Fountains in the '80s will. Or the consistent brilliance of Shack in the '90s. Or the album he made in the mid-'90s under the name the Strands. His long, scattered body of work has shown him to be classicist (Byrds, Love, Drake) with a broken soul and a heart of gold; able to spin small tales of love and loss set to timeless melodies like few others. His life has been filled with ups and downs with years lost to drugs and drink, but with 2017's Adiós Señor Pussycat, Head is sober and in tip-top musical shape. Working with a loose group of very sympathetic musicians, Head has made an album that will stand next to his best work. The songs are filled with beauty, pain, and redemption, played with restraint and feeling. Whether solo piano ballads or jangling Brit-pop throwbacks, the band is able to bring Head's songs completely to life. The record is split pretty evenly between folky tracks -- built around acoustic guitars, strings, and gentle percussion that have pastoral tenderness dripping off them like morning dew -- and rambling, midtempo pop songs that have layers of jangling guitars and burnished vocal harmonies. Throw in the occasional piano confessional or rollicking sea shanty and Adiós Señor Pussycat ends up being a varied and sonically interesting album that would have been a good listen even if the songs weren't great. They are, though, and Head sings them in a voice made a little rough by time and experience, but not so much that he can't lilt and croon a little, just enough to make it magical. Tracks like the lovely "Rumer" or the rollicking "Overjoyed" could have found a home on any Shack album, the soul-searching "Picasso" or the very Love-inspired "What's the Difference" would have sounded fine on the Strands' LP, and the rest just offer more proof that Head is back from the abyss and just as great as ever. The record may be a step below his best work with the Strands and Shack, but it's not far off and the album is a wonderful slice of modern guitar pop songcraft.

Review (Written In Music) : In Nederland is de uit Liverpool afkomstige zanger/gitarist en songwriter Michael Head vooral bekend van The Pale Fountains maar in zijn thuisland werd hij nog bekender met Shack (en The Strands). Eindelijk is de man na 11 jaar terug aan het muziekfront met Adiós Señor Pussycat. Een zeer welkome comeback. Vreemd hoe muzikale carrières kunnen lopen. Die van Head is er eentje uit het boek van net niet. The Pale Fountains, de band die hij samen met zijn beste vriend Chris McCaffrey startte, was een erg fijne band maar braken net niet door en viel na twee albums uit elkaar (waarna McCaffrey, heel triest, vlak daarna op veel te jonge leeftijd aan een hersentumor overleed). Waterpistol het meesterstuk van Heads volgende band Shack leek verloren te zijn gegaan in een studiobrand maar dook na 5 jaar alsnog boven water. Toen bleek het momentum van de band al voorbij. Het album The Magical World of The Strands, het album van Head’s derde band The Strands, kwam in dezelfde periode uit als Be Here Now van Oasis en bleek muzikaal een flink wat moeilijker kluif dan dat succesalbum. Het album verdween al snel en volledig onterecht volledig uit zicht. Het waren niet alleen deze omstandigheden die Head net geen grote muzikale carrière gaven, ook ’s mans notoire drug en drankgebruik hielpen niet echt mee. Bij de Pale Fountains waren dat nog acid met Baileys maar aan het einde van de vorige eeuw deed heroïne zijn intrede. Ondertussen afgekickt en al twee jaar volledig schoon maakte hij een nieuwe album, nu onder de naam Michael Head & The Red Elastic band. Het blijkt een absolute terugkeer naar grote vorm. Dat Head een grote liefde voor The Byrds had was bekend, vooral binnen het geluid van Shack, en op zijn eerste echte solo album komt die liefde wederom groots terug. Luister maar naar songs als Overjoyed, Working Family en het geweldige Wild Mountain Thyme. Maar ook invloeden van de legendarische band Love, waarmee Head opvallend genoeg enkele jaren geleden nog de wereld over toerde, komen langs in songs als (het naar de welbekende Love-klassieker 7 And 7 Is verwijzende) 4 & 4 Still Makes 8 en What’s The Difference. Maar ook de songs die Head zonder duidelijke referenties schreef maken indruk. Adiós Señor Pussycat voelt als een warm bad. Vanaf albumopener Picasso, met dat warmbloedige arrangement met strijkers, sax en Heads zo herkenbare stem, ben je eigenlijk al verkocht. Dan volgen er nog prachtsongs als Winter Turns To Spring, Lavender Way en Rumer en de erg fraaie albumafsluiter Adios Amigo. Maar puur deze songs benoemen is het album echt tekort doen. Head heeft 13 prachtsongs geschreven en deze opgenomen met rijke instrumentaties en arrangementen. Songs die gelijk in je hoofd blijven zitten. Adiós Señor Pussycat is een terugkeer in bloedvorm.

Review (Violette Records) : Michael Head & The Red Elastic Band was an idea born in 2008 following the cessation of Shack, the critically-acclaimed band that Michael Head formed with his brother John. The project gained perfect traction after joining forces with Violette Records in 2013. What followed was an extraordinary series of self-curated sell-out events and coveted releases of recordings, driven by a truly independent spirit that signaled an impressive career renaissance and a sustained five-year period of respected performances and stylish creative projects for the Liverpool-born singer-songwriter. Beautiful and evocative and recorded in his home-town of Liverpool between March 2016 and June 2017, this album is the culmination of four years of hard work. Equal to his finest moments, Adiós Señor Pussycat undoubtedly further cements his reputation as one of this generation’s greatest songwriters.