MATT ANDERSEN : THE BIG BOTTLE OF JOY |
||
Label : Sonic Records Release Date : March 10, 2023 Length : 50:11 Review (Bluestown Music) : Matt Andersen is een Canadese bluesgitarist en singer-songwriter. Van jongs af aan speelt hij al in verschillende lokale bluesbands totdat hij in 2004 doorbreekt in landen als Canada, Verenigde Staten en Engeland. Hij is een echt podiumbeest en speelt enorm veel live optredens samen met o.a. Randy Bachman en Little Feat. In 2010 wint hij in Memphis de Internationale Blues Challenge waarmee zijn naam en faam helemaal zijn gevestigd. En als je hem live ziet dan kan je er ook niet omheen; een volume qua geluid, maar ook een volume qua postuur. Was Matt in zijn beginperiode nog voornamelijk in de blues, dan is dit inmiddels wel veranderd. Eerst ontwikkeling van blues richting soul, daarna singer-songwriter en nu met zijn laatste album ‘The Big Bottle Of Joy’ pakt hij weer de soul op met als ondersteuning een koor waardoor je ook gospel invloeden kunt waarnemen. Zo blijft hij interessant en houd hij zijn grote fanschare alert. Naast de vele optredens is hij ook zeer productief. Vorig jaar nog het solo album ‘House To House‘ en dan nu het album ‘The Big Bottle Of Joy’. Het album opent nog in de stijl van vroeger zou ik maar zeggen. Let It Slide is een echt blues nummer en hij gaat heerlijk tekeer op gitaar en een stuwend Hammond orgel. Maar wat na twee zinnen zang al duidelijk wordt zijn de dames van het koor. Wat een extra dimensie geven zij dit nummer en ook de volgende nummers mee. So Low, Solo gaat even een tandje lager, maar onmiskenbaar weer het koor. Tussendoor een heerlijke gitaarsolo dat maakt het nummer helemaal verrassend. Het volgende nummer Golden moet een grote hit worden. In dit nummer komt alles uit dit album samen. Fantastisch, wat een stem ook. Variatie is groot op het album. Net als de nummers How Far Will You Go en Aurora, met telkens een hoofdrol voor de dames. Op het nummer Miss Missing You gaan we het heel even wat rustiger doen, maar dan komt het nummer What’s On My Mind, wat een fantastisch nummer weer. Begin is nog puur gospel maar dan; wat een power en volume. Wat een ongelofelijke energie weet Matt Andersen weer op de mat te brengen. Denk niet dat het album daarna maar een beetje doorkabbelt. Met Zuid-Amerikaanse blues in nummers als Rolling Down The Road en ballades als Hands Of Time en Shoes laat Matt nogmaals horen hoe veelzijdig hij is. Resumerend kan ik zeggen dat Matt Andersen wederom een fenomenaal album heeft uitgebracht. En het mooie komt nog, na elke luisterbeurt ga je het album ook nog eens fraaier vinden. Hij verveelt nooit, blijft met elk nummer je aandacht vast houden, fantastisch gitaarpartijen, Hammond orgel, piano, wat te denken van het koor. Voor mij al een van de mooiste albums van 2023. Review (Written In Music) : We volgen deze Canadese muzikant al een tijdje. Als gitarist ontworstelde hij zich aan het bluesrockcircuit en evolueerde van rauwe door gitaar gedomineerde bluesrock naar meer uitgewerkte bluesgetint soulwerk, met zijn expressieve zang verlegt Matt Andersen moeiteloos de focus naar gospelgetint werk. De ondersteuning van de Smith sita’s die sporadisch ook op het solo werkstuk House To House figureerden is daarbij essentieel en wordt nu verder doorgetrokken met ondersteuning van Andersens voltallige, van de Canadese Oostkust afkomstige band. Er is een niet te onderschatten inbreng voor het toetsenisten duo Kim Dunn en Chris Kirby. Die laatste levert samen met gitarist Cory Tetford ook ondersteuning bij het songwerk. Dat resulteert in energieke passages met het opstuwende ritmiek aangestuurde How Far Will You Go en de energieke funk van What’s On My Mind met ruimte voor de B3 Hammond van Kirby. Ook de meeslepende soulballade Keep Holding On is puik teamwerk en toont nog eens de intrinsieke kracht van Andersen’s soepele zang. De alomtegenwoordige aanwezigheid van de drie Smith zusjes drijft Andersen tot topprestaties in het hitsige met handclaps begeleide Solow, Solo. Ook Terra Spencer is van de partij, dit keer niet als zangeres, de tedere pianoballade Miss Missing You vermeldt Spencer als co-auteur. Aurore ongetwijfeld een van de absolute hoogtepunten componeerde ze i n haar eentje. De op orgelpartijen geënte roadtrip door Canada zit diep geworteld in de gospelsfeer. Met Rollin’ Down The Road cruisen we richting New Orleans op countrynesk snarenpicking en een opgewekte barrelhousepiano die zwierige orgelklanken flankeert. “We’ve got to learn how to live together if we’re gonna make it through”, stelt Andersen in What’s On My Mind, sociaal engagement verpakt in broeierige funk. De fraaie, sfeervolle ballade Only An Island roept herinneringen op aan de verrichtingen van een jonge Joe Cocker in intiemere momenten. The Big Bottle Of Joy toont nog eens uitvoerig de klasse en veelzijdigheid van Matt Andersen aan. |