MANFRED MANN : LONE ARRANGER

MANFRED MANN : LONE ARRANGER

One Hand In The Air
All Right Now
Rock You
Footprints (En Aranjuez Con Tu Amor)
I Came For You
Light My Fire
I Heard It Through The Grapevine
Nothing Compares To You
Insects
UKOR
Aranjuez First Movement (En Aranjuez Con Tu Amor)
Bang A Gong
The Crystal Ship
One Way Stand-up

Label : Creature Music

Release Date : 2014

Length : 46:33

Review (ProgWereld) : “Lone Arranger” is het tweede soloalbum van de Zuid-Afrikaanse toetsenist Manfred Mann. Evenals zijn voorganger, “2006”, bevat het verschillende gastmuzikanten, waaronder Kris Kristofferson, de Duitse trompettist Till Brönner en zijn oude maatjes Mick Rogers, Noel McCalla, Chris Thompson en Robert Hart, allen op enig moment zanger van Manfred Mann’s Earth Band (MMEB). Ook aanwezig zijn de Zweedse jazz diva Viktoria Tolstoy en Jamaicaanse soul zangeres Ruby Turner. De titel is een woordspeling op de westernserie The Lone Ranger, maar wel zeer toepasselijk want dat is precies wat Mann eigenlijk is: een begenadigd arrangeur. Het album werd in oktober 2014 in Europa en het Verenigd Koninkrijk uitgebracht op cd en dubbel vinyl; ook werd een deluxe versie met een bonusschijf met out-takes en extra’s uitgebracht. The Lone Ranger had zijn vaste maatje Tonto, de slimme maar wat bangige Indiaan. Mann heeft geen vast maatje op dit album, de enige constante factor is de aanwezigheid van good-old Chris Thompson, de man met de ultieme rock-stem. Daarnaast maakt hij gebruik van een keur aan bekende muzikanten om een aantal klassiekers uit de wereld van de moderne muziek te overgieten met zijn bekende sausje. Dat kan nog wel eens een gevaarlijke onderneming zijn, zoals vele pogingen in het verleden hebben uitgewezen. Een nummer heeft niet voor niets het predicaat ‘klassieker’ meegekregen. Als je aan die succesformule gaat sleutelen kun je wel eens van een koude kermis thuiskomen. Dat laatste valt wel mee op “Lone Arranger”, het laatste studio-album van Mann tot op de dag van vandaag. Opener One Hand In The Air is al direct zo’n bijzonder nummer; tot stand gekomen met medewerking van hip-hop sterren Jay Z en Kayne West, een opmerkelijke combi. Free’s klassieker All Right Now is hier te bewonderen in een snelle, jazzy versie waarin het origineel nog nauwelijks waarneembaar is. Zang van Carleen Anderson en prima bijdragen van de excellente Duitse trompettist Till Brönner en violist Billy Thompson. Vooral die eerste zal op meerdere nummers zijn stempel zetten, voor mij is hij de ster van het album, op zich al veelzeggend. Ook Queen-anthem (We Will) Rock You krijgt een soortgelijke moderne jazz elektronica behandeling. Footprints is de bewerking van Mann’s favoriete Aranjuez met gesproken woord van Kris Kristofferson, solozang van Viktoria Tolstoy en Brönner’s fragiele trompet, heel aardig gedaan. I Came For You is een herbewerking van het Manfred Mann’s Earth Band’s epic For You. Met medewerking van de Disco Boys, verantwoordelijk voor de disco dreun, blijft dit nummer vooral door de zang van good-old Chris Thompson het dichtst bij het origineel. Een interessante bewerking van The Doors’ Light My Fire met hoofdrollen voor Brönner en Thompson, ik weet niet wat componist Robbie Krieger hiervan zou vinden. I Heard It Through The Grapevine is het moment voor MMEB gitarist Mick Rogers om te stralen, hij speelt ook een gemeen solootje op Nothing Compares To You. Insects en UKOR zijn ultrakorte nummers en nauwelijks interessante vullertjes. Nogmaals Aranjuez, ditmaal First Movement, Mann kan er geen genoeg van krijgen, en een bijzondere versie van Marc Bolan’s T Rex hit Get It On nu genaamd Bang A Gong. Geen glam-rock ditmaal maar relaxte jazz met herkenbaar gastoptreden op bas van Level 42’s Mark King. The Crystal Ship is een minder bekend Doors nummer met goede zang van huidige MMEB zanger Robert Hart. One Way Stand-up is een curieuze bewerking van het nummer Stand Up van The Prodigy waarin samples gebruikt worden van de Manfred Mann Chapter Three song One Way Glass. Overigens mijn minst favoriete nummer op dit album, ondanks (dankzij?) de bijdrage van The Prodigy. De deluxe versie kent nog een tweede cd waarvan mij het nut enigszins ontgaat. Misschien was Mann toch niet zo overtuigd van de initiële versie van zijn herbewerkingen en voegde hij voor alle zekerheid nog een extra versie toe. Met als gevolg dat een aantal van de nummers nog een overbodige herhaling krijgt in een net iets andere uitvoering dan op het eerste schijfje. Tja, soms is minder toch echt meer. “Lone Arranger” bevat een eclectische verzameling van elektronische muziek, moderne jazz, rock en hiphop. Op het ene moment behoorlijk uptempo, dan weer relaxed en bijna lounge-achtige muziek. Hoewel niet echt mijn ding, zitten er toch voldoende interessante stukken tussen. Vooral de combinatie van Mann’s onderkoelde toetsen en de aan Miles Davis en Chet Baker refererende trompetklanken van de Duitse top-blazer Till Brönner doen het goed. Maar als je zoekt naar een vervolg van de Earth Band dan kom je bedrogen uit.

Review (Get Ready To Rock) : This is quite a challenging album to review. Quite how challenging it must have been to produce doesn’t bear thinking about. In fact, we are lucky enough to have an insight into that process. Manfred’s own, searingly honest, liner notes to accompany this album provide a glimpse of the frustrations, ambitions and doubts of perfectionist recording artist. ‘Lone Arranger’ is, surprisingly, only the second solo album from Manfred Mann. It is a collection of re-interpretations of often very high profile songs spanning the last 40 years. Some of the selections are incredibly bold: Queen ‘We Will Rock You’, T Rex ‘Bang A Gong (Get It On)’, Free ‘Alright Now. Just for starters. Messing with classics is fraught with danger. What is certain though, is that Mann – a consummate musician, producer and arranger – has approached the task without the merest hint of half-hearted, lip-service patronage. On the contrary, these tracks are completely deconstructed, re-imagined or re-invented. Take ‘All Right Now’. The track is imbued with smooth jazz influences that could not be more removed from Free’s powerhouse workout. There is a delicious vocal from Carleen Anderson, giving the original words a twist from a woman’s perspective. Mellow violin gently ushers the song out the door. It works. As does ‘Light My Fire’. Spare lyrics, complex brass passages, inventive basslines and injections of lush guitar and violin. However, the main melody remains intact and carries the track wonderfully. The same approach to vocals appears on ‘I Heard It Through The Grapevine’. No need for the full lyric as it is known so well. Hints, echoes and repeated phrases suffice. This version features some great guitar from Mick Rogers. First as a funky melodic tease and then absolutely smoking lead on the outro. ‘Rock You’ on the other hand, is more likely to divide opinion. Brian May’s words are given a trance-like rap delivery over a keyboard groove, and a mashed up chorus. No anthemic fist pumping here. It is unfair to compare with the originals, of course. These tracks should be heard in their own context. But maybe this particular version is a step too far. A startling array of performers appears on this collection: from Kanye West to Mark King; Kris Kristofferson to Ruby Turner. It is two less well known musicians who make the most significant impression though: Til Bronner on trumpet and Billy Thompson on violin. They combine to remarkable effect on arguably the album’s stand out piece, ‘Nothing Compares To You’. They have space to weave a haunting, sparse tune over quiet vocal fragments and Mann’s understated piano swells. Beautiful. During his 50 years in the business, Manfred Mann has strived to remain relevant. A number of artists have sampled his material over the last few years. On this album, Manfred offers back three re-interpretations of those sampled tracks. ‘One Hand In The Air’ is a reworking of Kanye West’s ‘So Appalled’ which was based on ‘You Are I Am’ by Manfred Mann’s Earth Band. ‘I Came For You’, which features excellent slices of vocals and guitar, is based on the Disco Boy’s ‘For You’ which used to be the Earth Band’s ‘For You’. Finally, album closer ‘One Way Stand Up’ includes an infectious brass motif and thunderous drums popularised by The Prodigy on ‘Stand Up’ that is Manfred’s from his late ‘60’s Chapter Three days. Amongst the obvious highlights, there are just a few too many odd moments, curious passages and testing renovations for this to be a year-end classic. On the whole, however, this is an interesting, worthy and intelligent album; and ably highlights the skill and craft of an enduring and talented musician.

Review (Wikipedia) : Lone Arranger is the second solo album by South African keyboardist Manfred Mann. Like its predecessor, 2006, it features various guest musicians, including Kris Kristofferson, Till Brönner and Mick Rogers. It also includes three songs by other artists which sampled Manfred Mann recordings, over which Mann then added new keyboards and other contributions: "One Hand in the Air" is a shortened version of Kanye West's "So Appalled" (which sampled "You Are, I Am"), with an added chorus by Caitlyn Scarlett. "I Came For You" is the Disco Boys remix, slightly shortened and with new synth solos added. Likewise, "One Way Stand-Up" is The Prodigy's "Stand Up", which was based on Manfred Mann Chapter Three's "One Way Glass", with added keyboards. The album was released in Europe on 17 October 2014 and in the UK on 20 October on CD and double vinyl; a deluxe version with a bonus disc of out-takes and extras was also released. One of the bonus tracks called "Boots" includes elements of an earlier song that was released by Manfred Mann as an mp3 download but then withdrawn because the song's original writers withdrew their consent (the song had used the structure and chorus of the Eels song "To Lick Your Boots"). At the time Mann's "(Lick Your) Boots" was released, the upcoming album was still announced as "Rational Anthems" before the title was changed to "Lone Arranger".

Review (AllMusic) : This is a collection of covers of very famous songs of very famous musicians of the past. According to the musician’s website, the disc, although released just under his name, is in fact the next studio album by Manfred Mann’s Earth Band.