LAURA MARLING : SONG FOR OUR DAUGHTER

1. Alexandra
2. Held Down
3. Strange Girl
4. Only The Strong
5. Blow By Blow
6. Song For Our Daughter
7. Fortune
8. The End Of The Affair
9. Hope We Meet Again
10. For You

Label : Chrysalis

Release Date : July 10, 2020

Length : 36:35

Review (Dansende Beren) : Laura Marling is een Britse zangeres die toch al vele jaren timmert aan een sterk oeuvre. In het vorige decennium was ze maar liefst vijf keer genomineerd voor solo vrouw van het jaar op de Brit Awards, waarvan ze één nominatie wist te verzilveren. Marling bracht reeds zes solo langspelers uit en in 2018 eentje met Mike Lindsay onder de naam LUMP. Sindsdien focust Marling zich opnieuw op haar solocarrière en zo plande ze een album uit te brengen in augustus. Hoewel ze zichzelf een uitsteller noemt, besliste de zangeres om het album wat eerder uit te brengen, omdat het volgens haar voor meer eenheidsgevoel kan zorgen in deze tijden. Voor we verder gaan, moeten we eerst iets duidelijk maken. Hoewel het album Song For Our Daughter heet, heeft Laura Marling geen kinderen. Marling liet zich inspireren door Letter To My Daughter van schrijfster Maya Angelou en verzon zo een dochter om zich toe te richten op haar nieuwste album. Wie de achterkant van de albumhoes bekijkt, zal zien dat het eerste lied "Alexandra" heet, mogelijks de naam van de 'dochter', maar eigenlijk is dit lied een antwoord op "Alexandra Leaving" van Leonard Cohen. Marling vraagt zich af waar Alexandra heen ging en of ze is toegekomen. De moederlijke gevoelens komen al naar voren in de eerste lijnen van het album en blijven aanwezig tot de laatste: 'I keep a picture of you just to keep you safe'. De teksten komen op dit album wat meer op de voorgrond te staan doordat de muziek een stuk rustiger is dan op voorgaande albums. Naast de gitaar zijn er uiteraard nog andere instrumenten te horen, maar deze zijn niet zo prominent aanwezig als op ouder werk van de Britse. Zo horen we in het begin van "Only The Strong" niet meer dan een gitaar, een lichte drumbeat en wat gehum. Less is more en dat geldt ook voor de titelsong. Een gitaar, een luchtige piano en wat strijkers tonen de emoties en twijfel omtrent de wereld waarin haar dochter opgroeit. De zangeres heeft het over de bullshit die haar kind te horen krijgt, maar wij horen er in ieder geval geen op dit album. Mama Marling draait niet rond de pot en is gewoonweg eerlijk op haar nummers. Een vrouw is meer dan een moeder en zo gaan sommige nummers over iets helemaal anders. Op "End Of The Affaire" zingt de zangeres een ex-geliefde vaarwel en is ze klaar om opnieuw haar eigen leven te leiden. Ook deze tekst gaat gepaard met uitermate rustige gitaarmuziek op een zeer subtiele ambient ondergrond. Laura Marling omschrijft zichzelf als iemand die geen perfectioniste is en toch zit het hem in de details op Song For Our Daughter. Iets anders dat Marling ook probleemloos goed weet te doseren, is meerstemmige zang. Deze is aanwezig tijdens redelijk wat nummers en zorgt altijd voor een meerwaarde. Zo klinkt het uptempo "Strange Girl" hierdoor bijzonder dromerig, terwijl het op andere momenten ervoor zorgt dat de emotie nog beter overkomt. Wie dacht dat girlpower gelijk stond aan een goeie beat met harde teksten, heeft het fout. Marling toont aan dat feminisme ook intiem kan zijn. Op de gitaar na zijn er meestal niet veel instrumenten op de voorgrond aanwezig. Als er andere instrumenten aanwezig zijn, staan deze meestal naast de spotlight waardoor de focus echt op Marling ligt. De nummers krijgen hierdoor een fragiele uitstraling die past bij een delicaat onderwerp als wat het betekent om een vrouw te zijn in onze samenleving. Marling liet zich voor dit album inspireren door Maya Angelou. Hoewel zij het album nooit te horen heeft gekregen, denken we dat ze meer dan tevreden mee zou zijn. Kort samengevat valt Song For Our Daughter te omschrijven met een andere werk van Maya Angelou: The Heart of a Woman.

Review (Pitchfork) : The starkly beautiful seventh album from the venerable singer-songwriter reveals more of her aged wisdom through winding narratives rich with humor and despair. There is a song on Laura Marling's new album which bottles despair and keeps it airtight, like a storm cloud in a glass dome. "Fortune" is the kind of musical moment that can make you freeze in the deli aisle, rooted to the spot by Marling's voice. It's a spare lament about an unnamed woman who hopes to escape her unhappy life yet is powerless to make that change. The burden of sorrow is passed down from mother to child until, finally, the "unbearable pain" is absorbed by Marling herself, whose inspiration for the song was her mother's never-used "running away fund." Picture-perfect appearances, she seems to say, can hide a well of sadness deeper than we can imagine. On her Grammy-nominated 2017 album Semper Femina, Marling used Classical-era imagery to add mythos to women-focused stories, but Song for Our Daughter, her seventh album, is guided by its own kind of far-reaching lore. Marling does away with her previous record's occasional blues-rock grit and peels her sound back to its gleaming bones: pristine acoustic guitar, textural hums, a metronome click. She doesn't need much else to frame her quartz pendant of a voice, which can reach Alpine altitudes as well recall a troubadour singing through chewing tobacco. Marling has described Song for Our Daughter as a rumination on modern femininity, and her tendency to leave lyrical narratives open and unfinished adds an evocative elasticity to her new music. You may find yourself wanting to fill in the spaces as if playing a particularly soul-searching kind of Mad Libs. Marling-an avid reader who once visited her local book store several times a week-sketches her new heroines with a literary bent. The subject of the rousing album opener, "Alexandra," is partially inspired by a Leonard Cohen song, an enigmatic woman who finds "diamonds in the drain" and collects them with abandon. The metaphor implies the jewels are simple men that fall under Alexandra's spell. "If she loved you like a woman," Marling sings with a withering tone, "Did you feel like a man?" At other times, Marling is downright funny, rolling her eyes at the champagne socialism of the recently woke. "Girl, please," she sings drily. "Don't bullshit me." Still, Marling has not quite forgotten her genteel upbringing in Berkshire, UK. "I won't write a woman with a man on my mind," she sings on the album, before worrying, "Hope that doesn't sound too unkind." At other times, Marling sounds delightfully carefree. She sings the upbeat, folk-rock tune "Strange Girl" with a swaggering tone and a full band, calling to mind a group of journeymen busking with a bashed-up guitar case open at their feet. At one point in the song, a laugh creeps into her voice, as if she'd caught the eye of a mugging band member mid-sentence. And while "Held Down" describes the cruelty of abandonment over trundling bass guitar, Marling sounds about as stressed as a flower child singing to the moon, her vocals bathed in psychedelic coos. As much as she sings of unrest, Marling's tone suggests a serene clairvoyance for the future, as if she has an 8-ball telling her everything will be okay. She's even able to bring an optimistic outlook to the starkly beautiful break-up song "The End of the Affair," a co-write with Blake Mills. "I love you goodbye," she sings, her voice rising to a falsetto before putting a decisive cap on the relationship. "Now let me live my life." Song for Our Daughter brims with peaceful reflections that, even though Marling herself is just grazing her 30s, could seem like the work of an artist in their twilight years. "I've lived my life in fits and spurts," she sings at one point on the album; "Bruises all end up benign," she offers elsewhere. She thinks about passing on that perspective to an imagined daughter in the elegant, bucolic title track, describing misogynist "bullshit" and predatory creeps. "You'll cut your way through it somehow," she sings with relief, a tone that suggests lessons learned the hard way. Marling caps the song by broadening its perspective further still, invoking the writers of "words that will outlive the dead." It's a class to which Marling also belongs.

Review (Written In Music) : Nu de wereld dreigt stil te staan, schuiven artiesten hun releases ver vooruit naar een veiligere periode, waarbij er meer zekerheid is en weer mogelijkheden bestaan om het publiek te ontmoeten. Het is een doordachte keuze van Laura Marling om hier bewust niet aan mee te doen, nu is er behoefte aan platen waar gedacht wordt aan het belang van een stabiele thuissituatie. De waardering voor het gezinsleven vormt de rode draad op Song for Our Daughter. Juist in deze periode is het verlangen naar intieme luisterliedjes zo groot. Als je dan toch aan huis gebonden bent, kun je de tijd beter zo goed mogelijk invullen. De nog minderjarige Laura Marling stond aan de basis van de folkband Noah and the Whale die debuteerde met het fraaie Peaceful, The World Lays Me Down. Nadat ze haar vriendje zanger Charlie Fink met een overdosis aan hartzeer verlaat slaat zijn band sterk terug met het prachtige melancholische The First Days of Spring. Een adembenemende sobere doorstart welke live ook weet te ontroeren. Het blijft een gemis dat de samenwerking niet doorgezet wordt, maar het levert ook nieuwe mogelijkheden op. Het groeiende talent van Marling komt volledig tot wasdom en start een indrukwekkende solocarrière op. Haar achtste album Song for Our Daughter is gericht aan een fictief kind persoon, maar is nog meer het gevoel van thuiskomen. Nadat Laura Marling de het zuidkustgebied van de Verenigde Staten vaarwel heeft gezegd, vestigt ze zich weer in het vertrouwde Londen. Gewoon vlak bij haar familie, met dagelijks contact met haar zussen en nichtje. Door zich in een moederrol te plaatsen kiest ze nog voor een veilige verpakking van de songs. Het staat symbool voor een krachtige vrouw, maar is door haar kijk op de wereldproblematiek ook gemakkelijk te herleiden tot Moeder Aarde. Zo kaal als ze genoodzaakt is om zich zonder platenlabel te presenteren zet ze ook haar nummers neer. Ze filosofeert en debatteert voornamelijk met haarzelf over de zin van het bestaan om haar eigen verantwoordelijkheden en onzekerheden af te vlakken. De tussenliggende ruimte benut ze om samen met Mike Lindsay te werken aan een tweede album van Lump. Deze afwisseling is nodig om rust en balans te creëren. Het observatievermogen van deze zangeres rijkt weer tot ongekende hoogtes. Het is verbazingwekkend hoe ze zich in het ouderschap weet te plaatsen en dit om zet tot verbeeldende verhaaltjes. Het pittige meisjesachtige van eerder werk is vervangen door de warmte in een nog voller geluid. Vol overgave laat ze die volwassen kant toe, en beschouwt ze deze als een bloedverwant, en niet als een ongewenste vreemdeling. De muzikale omlijsting op Song for Our Daughter is misschien wel wat stabieler en kleiner, maar de meerstemmige begeleiding weet dat prima in te vullen. Ook daarin zit genoeg veerkracht en liefde gestopt, en benadrukt nogmaals het verlangen naar een gesetteld leven. Een country getinte erfenis welke ze meegesmokkeld heeft uit de Verenigde Staten. Ze kan het kennelijk nog niet helemaal van zich afschudden. Het gitaarwonder Rob Moose is op zijn best in Hope That We Meet Again waar hij het akoestische werk afwisselt met het prairie slide akkoorden. Nogmaals, het is een goede keuze geweest om de release 4 maanden naar voren te schuiven. Song for Our Daughter kan risicoloos nu al gepresenteerd worden. Sterker nog, hij komt meer tot zijn recht in deze onzekere verwarrende tijd.