KRIS DE BRUYNE : OOK VOOR JOU ...

 

  1. Vilvoorde City
  2. 's Nachts Als Het Donker Is
  3. Als Je Weggaat
  4. Alweer Een Dag Voorbij
  5. Oh, Ohie Ho
  6. Amsterdam
  7. Voor Anita
  8. Ik Wil Wel (Met Je Meegaan)
  9. Als Ik Ooit Voor De Keuze Stond
  10. Hoe Uit Ik Dan Mijn Vrolijkheid?
  11. Van Toen Ik Twintig Was

Label : Philips

Release Date : 1975

Length : 33:46

Review : 'Ook voor jou...' is een album van de Belgische singer-songwriter Kris De Bruyne, uitgebracht in 1975. Dit album wordt beschouwd als een van de hoogtepunten in zijn carrière en markeert een volwassen fase in zijn muzikale ontwikkeling. De Bruyne was al een gevestigde naam in de Vlaamse kleinkunst- en muziekscène, maar met dit album wist hij zowel zijn poëtische als muzikale veelzijdigheid verder uit te diepen.

Review (MusicMeter) : "Ook Voor Jou ..." (1975) was de tweede langspeler van Kris De Bruyne. De eerst in een reeks van drie voor het Philips label. Tracks 1, 2, 3, 6, 8 en 9 zijn de afgelopen jaren op CD verschenen. Maar voor de volledige plaat heb je de vinyl editie nodig. Het wrange Vilvoorde City, het mooie 's Nachts Als het Donker Is en de misschien net iets te grijsgedraaide klassieker Amsterdam zijn met stip de bekendste nummers van "Ook Voor Jou ...". Als Je Weggaat wentelt zich in melancholische pianoklanken. Koen De Bruyne, broer van, tekent meesterlijk voor de klavieren. Alweer een Dag Voorbij sleept zich traag doorheen de tijd. Frisse akoestische gitaren zorgen voor het nodige tegengewicht. Oh Ohie Ho doet violen aanrukken in het arrangement. Een country swinger die de eerste plaatkant van de weemoed redt. Voor Anita is een toonvoorbeeld van De Bruynes songwriters talent. Tegelijk sterk en subtiel in de akkoordenwisseling, zowel muzikaal als vocaal. Ik Wil Wel (met Je Meegaan) is van hetzelfde laken een pak. Piano en gitaar houden elkaar op "Ook Voor Jou ..." mooi in evenwicht. Het mistroostige Als Ik Ooit voor de Keuze Stond laat zich verleiden tot meligheid, maar de rijke arrangementen houden het lied overeind. Gelukkig zijn de twee laatste nummers weer uptempo, want er staan behoorlijk wat tragere nummers op dit album. Hoe Uit Ik Dan Mijn Vrolijkheid is net geen meezinger. Van Toen Ik Twintig Was rockt daarentegen de pannen van het dak. Een gepast orgelpunt op een toch behoorlijk sterke plaat.