|
KAYAK : CLEOPATRA - THE CROWN OF ISIS |
|
Disc One
Disc Two
Label : Write On Productions Release Year : 2014 Review (Progwereld) : 'Het is inderdaad niet echt een comedy'. Dat was de reactie van Ton Scherpenzeel op de eerste indrukken van ondergetekende na het beluisteren van het nieuwe Kayak-werkstuk "Cleopatra - The Crown Of Isis". Het is na "Merlin - Bard Of The Unseen" en "Nostradamus - The Fate Of Man" de derde rockopera van de Nederlandse groep. Cleopatra past goed in het rijtje van Merlin en Nostradamus: een persoon uit de oudheid met een verhaal én een mythe. Genoeg stof voor een twee uur durend muzikaal verhaal dat handelt over de opkomst, het succes en de ondergang van Egypte's laatste koningin. Het is inderdaad geen comedy, en zeker geen De Jantjes of Ja Zuster, Nee Zuster. Maar wel een opera van formaat, geschreven door Irene Linders en Ton Scherpenzeel, die voortborduren in de stijl van de voorgaande twee Kayak opera's. Ditmaal niet de Angelsaksische, middeleeuwse getinte klanken, maar een reis naar Egypte, vol Arabische toonsoorten, ritmes en vocale harmonieën. Na een aantal reguliere studioalbums is "Cleopatra - The Crown Of Isis" weer een welkome afwisseling. Natuurlijk staan er stukken op die ook op een 'normaal' Kayak-album kunnen staan, zoals She Rules My World en Matters Of The Heart (gezongen door Rob Vunderink), maar in het concept en de vorm van deze rockopera valt alles precies goed op zijn plek en kan het ene deel niet zonder het andere. De glansrol die met name gitarist Joost Vergoossen vervult in stukken als A Family Divided, The Crown Of Isis, Philae en The Ides Of March valt daarbij in positieve zin op. Zijn spel zorgt voor een enorme dosis afwisseling tussen delen waarin de muziek soms ondergeschikt raakt aan de teksten en behoorlijk zwaarmoedig van karakter is. De gitaar houdt de muziek 'aan de oppervlakte', gaat soms heerlijk los (The Queen Of Kings) en geeft ook een dosis drama mee; moeilijk om dat gevoel precies onder woorden te brengen. Cleopatra heeft natuurlijk ook grote pieken en dalen, alsmede erbarmelijke dingen moeten meemaken in haar leven. De teksten van Linders en de begeleidende teksten geven daar uitstekend inzicht in. Muzikaal gezien behoort deze rockopera tot het beste wat Kayak na de wederopstanding in 2000 heeft gedaan. Het is toch het conceptuele jasje dat, net als bij Merlin en Nostradamus, de band in deze bezetting het beste past. Ook wat betreft instrumentarium: in Goodbye Pharaos bespeelt Scherpenzeel zijn oude Minimoog en dat geeft het geluid een mooi, oorspronkelijk randje. Ook waagt Vergoossen zich regelmatig aan de akoestische gitaar en is er genoeg percussie. Slotstuk van deel 1, The Curse Of Isis, is een muzikaal hoogstandje. Zes minuten Kayak op zijn best, met het zo herkenbare melodieuze spel en muzikale handtekening van Scherpenzeel. Larger Than Life heeft bijna hetzelfde effect zoals Kayak-klassieker Starlight Dancer en The Message is zo'n typisch Ton-stuk op piano, met zang van een loepzuivere Edward Reekers. De gastrollen van Martin van der Starre (als Mark Antony) en Alexander van Breemen (als Julius Caesar) zijn uitgekiend en zijn fraaie tegenhangers van de hoofdrolspeelster in de persoon van Cindy Oudshoorn. Wat een vocale prestatie zet zij hier neer, vergelijkbaar met die van Bert Heerink op Nostradamus. Met gevoel voor dramatiek, een uiterst zuivere toon en volle uithalen weet zij het verhaal van de Egyptische koningin heel goed op waarde en inhoud te schatten. Dit smaakt naar meer, wellicht een geregisseerde versie voor op het toneel en in het theater (zoals met de twee eerdere opera's werd gedaan), of in musicalvorm. Inmiddels weten we beter en verlaten Cindy Oudshoorn en Edward Reekers de groep op 28 december 2014. Mocht "Cleopatra - The Crown Of Isis" inderdaad uitgroeien tot een musical, dan is Oudshoorn met stip op 1 de uitgelezen kandidaat voor de hoofdrol, ongeacht zij wel of geen Kayak-lid is. Ligt de toekomst van Kayak als band vanaf het begin van 2015 weer helemaal open, met deze rockopera zorgen schrijvers Scherpenzeel en Linders in elk geval voor de overtreffende trap in hun werk van inmiddels de laatste veertig jaar. "Cleopatra - The Crown Of Isis" mag dan op het eerste gehoor zwaar op de maag vallen, bij meerdere luisterbeurten blijkt het één van Kayaks meest kleurrijke werkstukken te zijn. Een zevengangendiner dat even moet zakken om er vol van te genieten. Voor luisteraars zonder oogkleppen welteverstaan. |