JONO MANSON : STARS ENOUGH TO GUIDE ME |
|||
Label : Blue Rose Release Date : March 16, 2023 Length : 42:03 Review (Written In Music) : Ruim zes jaar geleden stelden we hier een relatief onbekende muzikant voor die na een muzikale loopbaan in het clubcircuit van New York City waar hij nog tijdens zijn tienerjaren actief was. Nadien legde hij een gevarieerd parcours af dat van rock en pop naar blues pendelde. Een tijdje geleden schakelde hij over naar meer roots getint singer-songwriterswerk met country en folkinvloeden dat terug te vinden is op langspelers als Angels On The Other Side, The Slight Variations en het recentere Silver Moon. Als producer verdiende Manson zijn sporen in zijn Kitchen Sink Studio in Santa Fe en daar was het verzamelen geblazen voor zijn muzikale vrienden waarmee hij de afgelopen tijd samenwerkte, uiteraard is multi-instrumentalist Jason Crosby van de partij evenals de ritmetandem Mark Clark/ Ronnie Johnson. Op de voorganger Silver Moon figureerden daarbij enkele gastmuzikanten zoals Warren Haynes, Eric Ambel, Joan Osborne en Eliza Gilkyson.Dat gebeurt opnieuw, onder het motto ‘Stars Enough To Guide Me’ leveren ook compagnons de route uit lang ver(vlogen tijden hun bijdrage en gitarist Kevin Trainor wordt als co-auteur vermeld in enkele songs. De gitaar van Eric Ambel hoor je terug in enkele nummers, zoals het met blazerssectie versterkte op een combinatie van barrelhouse piano en rockende ritmiek passerend The Further Adventures of Goat Man and the Clown. Het soulgetinte As Long As The Grass Grows flaneert op soepel blazerswerk en orgel. Oude vriend John Popper van Blues Traveller haalt het smoelschuivertje nog eens boven in No New Kind of Blue, een ingetogen countryblues duet met Jono en bijhorende dobro. Terwijl Gilkyson terug voor harmony zang zorgt in The Last Man Shot In The War met de viool van Jason Crosby en pedalsteel van Jon Graboff, dat duo zorgt eveneens voor kleurrijke accenten in Make It Through to Spring. Samen met Timberline een duet met Trevor Bahson en het afsluitende Late Bloomer, een accurate omschrijving van Mansons situatie. Stars Enough To Guide Me is een geslaagde en gevarieerde muzikale roadtrip van een begenadig muzikant die nog lang niet uitgezongen lijkt. Review (Heaven) : Jubileumpje voor de in New York geboren Jono Manson : dit nieuwe album is het tiende in zijn lange loopbaan. Die startte al op elfjarige leeftijd, toen hij op de planken stond in zijn geboortestad. Door de albumtitel zou je kunnen vermoeden dat Manson afhankelijker is van andere artiesten, maar dat is echt te kort door de bocht. Hij had zijn aandeel in het schijfproces : vijf liedjes schreef hij eigenhandig, voor de rest ging hij samenwerkingsverbanden aan, onder meer met gitarist Kevin Trainor. Bij de opnames kreeg hij hulp van Eliza Gilkyson (in fraaie songs als The Last Man Shot In The War en Late Bloomer) terwijl multi-instrumentalist Jason Crosby in verschillende nummers zijn opwachting maakt. Mansons jubileumalbum is een sterke plaat met, naast de genoemde songs, uitschieters als Lights Go Out, The Further Adventures of Goat Boy and the Clown (het meest rockende nummer compleet met blazers). De blazers duiken opnieuw op in het soulvolle As Long As Grass Grows. En op Alone (met zanger/liedjesschrijver David Berkeley) en het lekker rockende Before We Get Stupid (waarin Crystal Bowersox, een voormalig American idols-finaliste, laat horen niet zomaar die finale te hebben gehaald). |