HOLLIS BROWN : OZONE PARK

1. Blood From A Stone
2. Stubborn Man
3. She Don't Love Me Now
4. Do Me Right
5. After The Fire
6. Forever In Me
7. Someday Soon
8. The Way She Does It
9. Bad Mistakes
10. Go For It

Label : Cool Green Recordings

Release Date : June 7, 2019

Length : 33:54

Review (M Podia) : De folk poprock van de Amerikaanse band Hollis Brown bestaat inmiddels 10 jaar. De band leent zijn naam aan een song van Bob Dylan en weet inmiddels hun eigen muziek te maken en hiermee door te breken. Het album Ozone Park is dan ook een ontspannen album. Vanaf de eerste klanken van 'Blood From A Stone' klinkt het ontspannen en lekker relaxt. Het gaat dan ook het hele album door met het titelnummer en het aanstekelijke 'The Way She Does It' als de meest opvallende songs. Het is een album dat past in het beeld dat je door US rijdt en kilometers aflegt in een prachtig kaal landschap. Met dit album als enige spreekbuis het je een heerlijke tijd. De wereld van de Americana op ten top. Anderzijds is het een vlak album dat geen uitspattingen kent. 'Strubborn Man' of het stevige 'Bad Mistakes' zijn dan erg verschillend in de sound, maar eigenlijk ook weer meer van hetzelfde in de sfeer. Maar zeker de moeite waard voor in de auto waardoor je na heerlijke 'Go For It' het album gewoon weer vanaf het begin laat beginnen.

Review (Blues Magazine) : Hollis Brown is a hard-working American rock 'n' roll band, a group that lives up to the blue-collar legacy of their hometown of Queens, NY. The band has been releasing music since 2013, during which they released an EP and two albums along with a Record Store Day tribute to the Velvet Underground's "Loaded" album, and have toured extensively in the U.S. and Europe. But, as evidenced on their new album Ozone Park, out on Cool Green Recordings on June 7, 2019, there's also a great deal of sophistication in the mix, rich melodicism and advanced harmonics that allow Hollis Brown - yes, named after the Bob Dylan song - to blend a wealth of influences into a distinctive sound. In other words: "Great songs but rock 'n' roll with the sound of 2019". Highly recommended for fans of The War On Drugs, Courtney Barnett, Kurt Vile and The Decemberists.

Review (Concert Monkey) : De Amerikaanse band Hollis Brown werd opgericht in Queens, New York City. De band ontstond aan de universiteit en de oprichters waren de songwriting partners Jon Bonilla en Mike Montali. Ze hadden samen meer dan vijftig songs geschreven en ze besloten om een band te vormen en het beste uit die geschreven nummers op te nemen. Ze brachten in eigen beheer een demo uit, die vlug opgemerkt werd door het platen label Alive Natural Sound. Die liet de jongens dadelijk een contract tekenen en in maart 2013 verscheen dan het debuut album 'Ride On The Rain'. Dit album kreeg heel wat positieve pers aandacht en deed het dan ook niet onaardig. De opvolger 'Gets Loaded' verscheen in mei 2014. Het album was een eerbetoon aan Lou Reed en zijn Velvet Underground, want 'Gets Loaded' was niet meer of niet minder het gehele album 'Loaded' van The Velvet Underground, maar dan van achter naar voor gespeeld. Voor de fans van Lou Reed was dit album zeker een mooie en welgekomen verrassing. Nadien verschenen nog '3 Shots' in 2015 en 'Steady Ground' in 2016. Op 7 juni verschijnt bij Provogue/Mascot Label Group hun nieuwe album 'Ozone Park', met daarop tien songs die werden opgenomen in de Unity Gain Studios in Fort Meyers, Florida. Het album opent met de aanstekelijke rocker 'Blood From A Stone', dat een erg sterk en catchy refrein heeft. Het dwingende slagwerk van Andrew Zehnal zorgt voor de strakke groove en het toetsenwerk van Adam Bock is van uitstekende kwaliteit. Mike Montali beschikt over een warme, prachtige stem en hij zingt het nummer met veel overtuiging. 'Stubborn Man', waarin Mike zingt dat hij een egoïstische koppige man is, hoort in dezelfde categorie thuis als 'Blood From A Stone'. Dwingend slagwerk, uitstekend toetsenwerk en soulvolle harmonieuze gezangen zijn ook hier weer de hoofdingrediënten. In 'Stubborn Man' hoor je wel iets meer Southern rock invloeden. 'She Don't Love Me Now' is een cover van Jesse Malin, die door Hollis Brown in een nieuw jasje gestoken wordt. De versie van Hollis Brown is trager en melodieuzer dan de originele versie. Ook geen blazers hier, wel een prachtige akoestische gitaar. 'She Don't Love Me Now' is een nummer waarin de prachtige stem van Mike Montali volledig tot zijn recht komt. Het is een mix van Southern rock en Americana en heeft net als zijn voorgangers op dit album een heel melodieus en sterk refrein. In 'She Don't Love Me Now' is het ook genieten van het prachtige gitaarwerk van Jonathan Bonilla. Er zitten heel wat vintage invloeden uit de jaren tachtig in het vloeiende 'Do Me Right'. Drummer Andrew Zehnal zorgt voor het pulserende ritme en de uitstekende baslijn van Chris Urriola stuwt het nummer vooruit. Jonathan Bonilla kleurt met prachtig gitaarwerk de sound van 'Do It Right' erg mooi in en de fantastische stem van Mike maakt het nummer helemaal af. 'After The Fire' is een melancholisch instrumentaal nummer dat nog geen negentig seconden duurt en dat in mijn ogen een langgerekte intro is voor de dromerige poppy ballade 'Forever In Me'. 'Forever In Me' is een erg mooi opgebouwd nummer, dat erg traag en intens en met heel wat mystieke klanken begint. De stem van Montali klinkt hier warm en melancholisch en het refrein zingt Mike met zijn kopstem. Adam Bock is instrumentaal heel bepalend met zijn mysterieus en beklijvend toetsenwerk. Verder is het ook genieten van het getokkel van Chris Urriola op de akoestische bas en het beklijvend slide werk van gitarist Jonathan Bonilla. De vloeiende en sprankelende songs 'Someday Soon' en 'The Way She Does It' zijn heel radiovriendelijke nummers. Ze stralen vanaf hun eerste noten een zomers gevoel en onbezorgdheid uit en ze maken je blij en geven je een relax gevoel. 'The Way She Does It' heeft bovendien een erg sterk, catchy en harmonieus refrein. Het heeft ook een hoger rock'n roll gehalte door de pulserende baslijn van Chris en het strakke slagwerk van Andrew. Het wordt heftiger en rauwer met 'Bad Mistakes', een vintage rocker met fuzzy gitaarwerk van Jonathan Bonilla. De afsluiter is de funky getinte rocker 'Go For It', dat een lekkere groove heeft en waarin de keyboards van Adam Bock weer zeer bepalend zijn. Het nummer heeft een sterk en aanstekelijk refrein en het nummer wordt weer op een overtuigende wijze gezongen door de prachtige stem van frontman Mike Montali. 'Ozone Park' van Hollis Brown is een uitstekend rock album, dat wel eens voor de grote internationale doorbraak van deze band zou kunnen zorgen. (8/10)