HANGAR NORD : HANGAR NORD

1. Parachutes
2. A Thousand Years From Now
3. Heavy Weather
4. A Lie Is A Lie Is A Lie
5. Dancing On The Verge Of The Abyss
6. Safe & Sound
7. One Wing
8. Andromeda
9. Do You Remember
10. Domino
11. Over You
12. The Woods

Label : GMR Music

Release Date : August 27, 2021

Length : 65:20

Review (ProgWereld) : Hangar Nord bestaat uit drie doorwinterde muzikale vrienden uit Zweden: Mikael Nord Andersson, Hans Gardemar en Martin Hansen. Deze mannen hebben gewerkt met bands als Scorpions, The Rasmus, Roxette en Apocalyptica. Ook zijn ze betrokken geweest bij diverse projecten voor film, radio en tv. Op deze plaat combineren ze hun liefde voor progressieve en psychedelische rock met singer-songwriter georiënteerd materiaal. Nu is combineren niet helemaal het goede woord. Als ik Hangar Nord één ding zou willen meegeven is dat ze die beide kanten juist zouden moeten samensmelten in hun muziek. Nu wordt vaak een keuze gemaakt: of een wat 'klein liedje' of breed uitgesponnen muziek waarbij ik regelmatig aan Pink Floyd moet denken. Hun debuut-cd begint met twee singer-songwriterachtige nummers. Zelf noemen de heren Simon & Garfunkel als hun invloeden. Dat snap ik, ik moet zelf ook denk aan bijvoorbeeld Kings of Convenience. Rustige, wat dromerige en kabbelende muziek, gitaren. Het best wel vrolijke nummer A Thousand Years From Now staat op YouTube. Daarmee zetten de Zweden wel de argeloze luisteraar op het verkeerde been, zeker als het derde nummer Andromeda begint. Met dit nummer begint een blok waarin de heren hun filmische kant laten horen. Met name het gitaarluid en bij vlagen ook de sfeer gaat richting Pink Floyd. In de eerste nummers staat de zang erg centraal. Wat nu volgt zijn instrumentale nummers of songs waarin de zang een veel bescheidener rol vertolkt. Het nummer dat mij het meest aanspreekt is Heavy Weather, door de sfeer, de repeterende toetsen en de fijne gitaarsolo. De nummers Over You en Parachutes gaan wel meer de richting op van een combinatie van de stijlen die Hangar Nord te bieden heeft. De violen van Peter Gardemar spelen een belangrijke rol in deze nummers en voegen echt iets toe. Vooral Parachutes vind ik sterk, ook door weer de mooie samenzang. Met The Woods besluit Hangar Nord met een instrumentaal nummer hun plaat. Inclusief 'David Gilmour-solo'. Ik vind het best lastig om een eindconclusie te destilleren op basis van mijn bevindingen. Vaak dacht ik bij het beluisteren: 'ik hoor dat de heren goede muzikanten zijn, ze kunnen een goede sfeer creëren, de gitaarsolo's zijn in orde, maar wat willen zij nu eigenlijk zeggen met hun muziek?' De plaat hinkt teveel op twee gedachten. Hangar Nord zou in mijn ogen veel winnen als gekozen wordt voor een duidelijke richting waarin de kwaliteiten van de band samensmelten.