GRETCHEN PETERS : DANCING WITH THE BEAST

1. Arguing With Ghosts
2. Wichita
3. The Boy From Rye
4. Disappearing Act
5. Lowlands
6. The Show
7. Dancing With The Beast
8. Truckstop Angel
9. Say Grace
10. Lay Low
11. Love That Makes A Cup Of Tea

Label : Proper Records

Release Date : May 18, 2018

Length : 49:59

Review (Written In Music) : Verstokte fans van Trisha Yearwood en weledele countrydiva's als Pam Tillis, en Patty Loveless die zich bovendien aandachtige lezers van hoesnota's tonen, zijn wellicht al vertrouwd met de naam Gretchen Peters. In '95 werd de interpretatie van haar Independence Day, een wrang vechtscheiding -epos, in de uivoering van Martina McBride, genomineerd voor de Grammy's. Een jaar later volgde Patty Loveless met You Don't Even Know Who I Am. Darzelfde jaar werd vanuit Nashville haar debuut The Seceret Life uitgebracht. Persoonlijk ontdekte ik de zangeres jaren later met One To The Heart One To The Head, een samenwerkingsproject met Tom Russell, één van mijn absolute favorieten uit de betere songsmidse. Recente langspelers als Hello Cruel World en Blackbirds tonen een evolutie naar een persoonlijke, feministisch geïnspireerde, visie in een meer universeel perspectief. Dat is opnieuw het geval bij de met productionele hulp van gitarist Doug Lancio en Peters' man Barry Walsh aan het pianoklavier tot stand gekomen opvolger. Op Dancing With The Beast eist het vrouwelijke hoofdpersonagemeer dan ooit zijn plaats op, in de nasleep van recente gebeurtenissen en de Me Too- beweging is dat onafwendbaar. Omkadert met een boeiende Americana getinte soundtrack worden we geconfronteerd indringende, niet zelden schrijnende verhalen over opgroeiende meisjes of oudere, al dan niet met een depressie worstelende, vrouwen. "I got lost in my hometown, there's a picture on the wall, we got married in the fall,. flarden van vage herinneringen duiken uit de duisternis op en creëren een wat sinistere terugblik in Arguing With Ghosts. Wichita lijkt wat luchtiger opgezet met mooie dobroklanken van Jerry Douglas en dat vorm een fel contrast met het onderwerp dat de nog altijd in de taboe sfeer verstikte belevenissen van piepjonge, misbruikte meisjes aanklaagt. De ingetogen romantiek van The Boy From Rye geeft de luisteraar enig respijt om wat op adem te komen. Geen overbodige luxe na op drassige swamptonen balancerende onthullingen van Disappearing Act kondigt een mistroostig Lowlands de nakende depressie aan. Dat hulpeloze gevoel beheerst de meeslepende tiltelsong Dancing With The Beast. Als rondreizende muzikante ervaart Gretchen Peters de eenzaamheid en de verveling onderweg en de behoefte om uit dat uitzichtloze nomadenbestaan te breken "Think I need to lay low for a while, stare at the Gulf Of Mexico". The Show beschrijft eveneens bijzonder accuraat het niet bepaald rooskleurige leven on the road. Daarbij sluit de zangeres geenszins de ogen voor het onzekere en bikkelhard bestaan van minder fortuinlijke vrouwen die noodgedwongen op de vrachtwagenparkings tippelen tussen de dieseltrucks. De pianoballade Truckstop Angel is een respectvol eresaluut aan die 'fallin' angels'. Tussen al die ellende is er ook ruimte voor verlossing, Say Grace biedt troostend soelaas in dit uitzichtloze tranendal. Andermaal weet Gretchen op onnavolgbare wijze de rauwe dagdagelijkse realiteit die ontelbare vrouwen anno 2018 nog steeds aan de lijve ondervinden in meeslepende verhalen te verweven in bijzonder sfeervolle luistersongs. In september is Gretchen Peters in het land voor enkele concerten.

Review (Blues Magazine) : De Amerikaanse singer-songwriter Gretchen Peters wordt op 14 november 1957 geboren in Bronxville (New York). Zij groeit op in Boulder (Colorado) en verhuist eind jaren '80 naar Nashville (Tennessee). In Tennessee begint ze met het schrijven van songs voor o.a. Etta James, Trisha Yearwood, Patty Loveless, George Strait en Neil Diamond. In de jaren '90 wordt Peters twee keer genomineerd voor een Grammy Award en een keer voor een Golden Globe. Op 5 oktober 2014 wordt ze opgenomen in The Nashville Songwriters Hall of Fame. In 1996 verschijnt haar eerste album 'The Secret Of Life'. Vorige maand kwam 'Dancing With The Beast' uit, het nieuwe album van Gretchen Peters, de opvolger van het in 2015 verschenen en veel geprezen 'Blackbirds'. Het nieuwe album wordt net als het vorige weer samen geproduceerd met Doug Lancio en Barry Walsh. In het openingsnummer Arguing With Ghosts, waarin ze terug kijkt op een aantal gebeurtenissen, is meteen al de mooie ingetogen zang van Gretchen Peters te horen. Iets meer tempo is daarna Wichita, met staande bas, akoestische gitaren en een fraaie dobro. De hemelse zang van Peters voert de boventoon in het prachtige The Boy From Rye, een song vol zomerromantiek met de mooie eindstrofe 'I lost you - you lost me, so long ago we barely can remember, and the boy from Rye took the train back home and the world moved on into September. In het swampy Disappearing Act verzorgt Lisa Oliver-Gray de backing vocals en zijn de begeleiders, zoals in alle songs trouwens, sterk op dreef. Lowlands met enigszins depressieve tekst, trakteert weer op schitterende zang en verder een gruizige gitaar en banjo. Na The Show, met tinkelende piano en Wil Kimbrough op charango, de titelsong, het meeslepende Dancing With The Beast, met de subtiele begeleiders die zich aan het eind van het nummer nadrukkelijker manifesteren. In de pianoballad Truckstop Angel wordt een ode gebracht aan de 'gevallen engelen'. Say Grace is ook een zeer fraaie ballad met Jerry Douglas op dobro. Douglas geeft ook in Lay Low een dobrosolo ten beste, met weer een vocale topprestatie van Peters eindigend met de poëtische strofe 'I think I need to lay low for awhile, stare at the Gulf of Mexico for awhile', think I need to let it go for awhile, I think I need to lay low'. Het album sluit af met Love That Makes A Cup Of Tea, een ingetogen luisterliedje met alleen zang en akoestische gitaar van Peters en het pump organ van Barry Walsh. Conclusie: 'Blackbirds' leek niet te overtreffen, maar wij mij betreft heeft Gretchen Peters dat met dit schitterende nieuwe album toch gedaan. Een absolute topzangeres.