GRAHAM NASH : THIS PATH TONIGHT

1. This Path Tonight
2. Myself At Last
3. Cracks In The City
4. Beneath The Waves
5. Fire Down Below
6. Another Broken Heart
7. Target
8. Golden Days
9. Back Home
10. Encore

Label : Blue Castle Records

Released : April 15th, 2016

Length : 41:43

Review (AllMusic) : This Path Tonight appeared 14 long years after 2002's Songs for Survivors, but Graham Nash didn't spend that decade and a half idly. In addition to semi-regular tours with David Crosby and Stephen Stills, Nash archived his CSN past by curating box sets for all three members along with a live set from 1974 that featured Neil Young. He also looked to the past via his 2013 memoir Wild Tales: A Rock & Roll Life. Maybe all these glances backward culminated with him turning his attention to the present, where things were in flux. This Path Tonight was written and recorded in the wake of his separation (and eventual divorce) from his longtime wife, Susan Sennett, and by the time it saw release, Nash claimed that he would never perform with Crosby again, thereby bringing a close to CSN. All the elements were in place for This Path Tonight to be a textbook divorce album but, instead, there's hope threaded among bittersweet ruminations. When he sings about "Another Broken Heart," it's not about himself -- he's addressing the woman he's leaving, encouraging her to find a love to help her through. Such a sentiment blends sweetness and self-regard, which is something of a signature for Nash and his compatriots. Here, this trait seems neither narcissistic nor cloying; it feels settled, relaxed, and assured -- Nash embraces the changes with confidence because he knows where he's heading. He'll still stumble into moments either strident (usually the political songs, including the bonus track "Mississippi Burning") or saccharine (usually the love songs), but that's part of his DNA and Nash doesn't attempt to hide it on This Path Tonight. Nor does he attempt to turn this record into anything other than a twilight reflection. At times, the production carries an adult contemporary air reminiscent of Daylight Again, elsewhere it's as spare as he's ever been, and the two aesthetics blend into a record that's comforting yet not complacent. Nash is no longer looking at the past; he's looking at the future and he's embracing all the changes to come.

Review (Rolling Stone) : Graham Nash was one of the '60s great can-do optimists. So when the guy who wrote "Teach Your Children" and decreed "we can change the world!" suddenly delivers a public "fuck you" to long-time bro David Crosby and releases a solo LP about a world that "really doesn't care/if we live or if we die," it's a bit unnerving. C'est la vie. Actually, resigned existentialism suits Nash well on his lean, reflective new set. The stoic title track inexplicably recalls an '80s Phil Collins jam. But by the time he settles into the hushed "Myself At Last" - a Blood On The Tracks-style confessional right down to its harmonica solo -- the guard drops. "The question haunting me/ 'Is my future just my past?'" Nash asks, sounding haunted indeed. He isn't afraid to plumb that past. "Target" begins with a riff that mirrors ex-girlfriend Joni Mitchell's "A Case Of You," which might break old-school hearts before he sings a word (references to "clouds" and a "silver light" suggesting Nash's famous photos of Mitchell further the allusion). "Back Home (For Levon)" is a tribute to a departed kindred spirit. "I used to be in a band made up of my friends" he sings on "Golden Days," conjuring memories of his old harmony-brotherhood of CSNY with a lonely, unaccompanied voice. He even asks "What happened to 'all you need is love?'" A little corny, you might say. But also a good goddamn question.

Recensie (Bluesmagazine) : Graham Nash is al meer dan 60(!) jaar actief in de muziek. Hij begon in 1955 zijn muzikale carrière als duo met zijn schoolvriend Allan Clarke met wie hij samen in 1962 The Hollies oprichtte. Met deze Britse band uit Manchester had hij een aantal grote hits zoals Busstop, Carrie Ann, I'm Alive en Dear Eloise. Tijdens een tournee van The Hollies in de VS groeiden Nash en de andere leden van The Hollies uit elkaar en verliet hij de band in 1968. Eind jaren '60 vormde Graham Nash met Stephen Stills en David Crosby het beroemde trio Crosby Stills & Nash. Later voegde Neil Young zich regelmatig bij het supertrio. Wat er daarna gebeurde is natuurlijk bij iedere muziekliefhebber bekend. Albums als Déjà Vu (1970), CSN (1977), American Dream (1988) en Looking Foreward (1999), om er maar een paar te noemen, staan in veel platenkasten. Nash' composities als Marrakesh Express en Our House zijn juweeltjes. En dan heb ik het nog niet eens over de albums die Nash samen met David Crosby maakte. In 1971 bracht Graham Nash zijn eerste soloalbum uit, 'Songs For Beginners', waarop o.a. de hit Chicago stond. Vorig jaar traden Crosby, Stills & Nash nog op in Amsterdam tijdens hun najaarstournee. Maar dat zou wel eens de laatste tournee van het beroemde trio geweest kunnen zijn, want inmiddels zijn de verhoudingen danig verziekt. In menig interview heeft Graham Nash gezegd dat met name de verstandhouding met David Crosby helemaal ver te zoeken is. Ik heb zelfs ergens het woord verraad gelezen. Jammer, maar gelukkig hebben we de muziek nog. Deze maand verscheen 'This Path Tonight', het nieuwe soloalbum van Graham Nash. Op dit zesde soloalbum staan tien nieuwe songs over de ingrijpende wendingen die zijn leven de laatste tijd heeft genomen, zoals de scheiding van zijn vrouw Susan Sennett, met wie hij met dan 30 jaar was getrouwd. Het titelnummer This Path Tonight is een melodieus begin van het album en wordt gevolgd door Myself At Last, dat hij specifiek voor zijn nieuwe vriendin Amy heeft geschreven. Akoestische gitaar, mooi gezongen en een fraaie mondharmonicasolo. Cracks In The City is een mooi ballad met harmoniezang en een schitterend kort akoestisch einde. Dan volgen er twee wat fellere songs, Beneath The Waves met uitstekend drumwerk en het soms bombastische Fire Down Below. Another Broken Heart is een typisch Graham Nash nummer. Voortreffelijk gezongen met zijn "jonge" stem voor een 74-jarige zanger. Uitstekende begeleiding. Target had zo op het CSNY album Looking Foreward kunnen staan. Prachtige akoestisch gitaarspel, hammond en een ingetogen mondharmonica. In de soms orkestrale ballad Golden Days kijkt Nash terug op zijn verleden, o.a. op zijn tijd bij The Hollies. In Back Home komt meerdere keren de zin "May the circle be unbroken as the band plays on and on" terug. Het nummer is opgedragen aan Levon Helm, de in 2012 overleden drummer van The Band. Het slotnummer Encore is weer een ballad met een uitstekend zingende Nash, het hammondorgel van Todd Caldwell en een akoestische gitaar aan het eind.