GORKI : HOMO ERECTUS

  1. Adem In En Uit
  2. Joerie
  3. Morse
  4. Sneller Dan Joerie
  5. Homo Erectus
  6. De Zomer Van De Liefde
  7. In De Wolken
  8. Een Nieuw Seizoen
  9. Een Bekend Verhaal
  10. Wees Eens Stil Jongens
  11. Winternacht
  12. Mijn Oude Hart
    Bonus (Hidden track) :
  13. Ria

Label : Lipstick Notes Records

Release Date : 2006

Length : 53:21

Review (8Weekly) : Adem maar eens diep in en uit. Homo Erectus, zo heet de nieuwe vrucht van Luc de Vos en zijn kompanen en het mag duidelijk zijn dat Gorki met deze plaat heel hoog mikt. Als thema koos de Vlaamse volksheld immers voor de ruimte en meer specifiek voor zijn held Joeri Gagarin, de eerste mens in de ruimte. De mythe gaat dat Gagarin omkwam met de fles wodka aan zijn zijde, toen hij met zijn straaljager neerstortte. Gesneden koek voor De Vos wiens teksten steevast van melancholie doordrongen zijn. Het einde van Gagarin wordt beschreven in het mooie Joeri dat niet toevallig de eerste single is. Het is een pakkend nummer waarin De Vos de tijdgeest in drie regels treffend samenvat: "Ik sta hier voor de hemelpoort // nergens is een God te zien // volgens mij bestaat hij niet." Homo Erectus blinkt uit door zijn degelijkheid. In het refrein van Sneller dan Joeri vergaloppeert Gorki zich even, In de wolken is dreigender dan de doorsnee banlieue in Parijs en Winternacht doet je snakken naar een straaltje zon. Opener Adem in en uit zal elke fan ongetwijfeld doen jubelen dat 'Gorki from Belgium' weer terug is. Live belooft dit een knaller van formaat te worden, net als Morse en Wees eens stil jongens, dat een vette knipoog bevat richting Welcome to the jungle van Guns n' Roses. De gitaren scheuren op deze plaat als nooit tevoren en producer Jean-Marie Aerts levert net als op de vorige plaat Plan B een adembenemende bijdrage. Het kippenvel moet voornamelijk van de titeltrack komen, dat opgeluisterd wordt door het mondharmonicaatje van Tom van Laere alias Admiral Freebee en Mijn oude hart, dat aan het einde helemaal openbarst en zo de perfecte afsluiter vormt van een knap album. De Vos, Bosteels, Van Biesen en Heyvaerts bewijzen zich opnieuw als de beste Nederlandstalige popgroep. Gorki zorgt ook alweer voor een verrassing: je krijgt twee cd's voor de prijs van één. Alvorens je er een gebruikt als hondenvoer, moet je ze beiden eens goed beluisteren. Op een van de twee vind je nog twee ghosttracks. De die hard Gorkifans zullen Ria ongetwijfeld herkennen, al draagt ze niet bepaald een feestjurk. Het kleedje dat haar aangetrokken is, flatteert haar absoluut niet. De andere bonustrack, Wij houden stand, is dan weer Gorki op zijn best: een ontroerende song die je bij je nekvel weet te grijpen. Zo heeft die dekselse De Vos, die opnieuw huilt als een jonge, hongerige wolf, het toch weer voor mekaar gekregen! Chapeau!

Review (De Tijd) : In de jaren tachtig was Luc De Vos zot van het gitaarspel van Jean-Marie Aerts en het revolutionaire geluid van TC Matic. Na een eerste schuchtere samenwerking op 'Plan B' gaat het volume nu af en toe de hoogte in, zodat 'Homo Erectus' soms ook klinkt als een productie van Jean-Marie Aerts, inclusief de Slingerland-drum en de filterbank van Herman Gillis. Die laatste komt van pas om de rode draad van de cd te illustreren: het tragische levensverhaal van de kosmonaut Joerie Gagarin. Maar vergis u niet. De helft van de songs blijft gewoon erg akoestisch, omdat de weemoedige teksten van De Vos zo nog altijd het best tot hun recht komen. De tweede, erg introspectieve helft overtuigt meer dan de snellere, meer poppy eerste helft, zodat het er dik inzit dat de b-kantjes een grotere eeuwigheidswaarde zullen hebben dan de singles. Intrigerend gitaargetokkel stuwt de slome zangpartijen van het prachtige 'Winternacht'. 'Een Bekend Verhaal' is melancholie ten top en plechtstatiger dan op 'Mijn Oude Hart' hoorden we Gorki de maalstroom van de zichzelf keer op keer herhalende dingen nog niet verklanken. Het digipack van de cd bevat om de vooruitgang en de kopieerders te snel af te zijn twee cd's. Maar let erop dat u de juiste cadeau doet, want op één ervan staan twee bonustracks: een forse, tot Daan-proporties uitvergrote versie van 'Ria' en een parmantig 'Wij Houden Stand'. Wie Luc De Vos sowieso maar een zaag vond, zal zijn mening ook dit keer niet herzien. Fans zijn in de wolken.