DOWNES BRAIDE ASSOCIATON : SKYSCRAPER SOULS

1. Prelude
2. Skyscraper Souls
3. Glacier Girl
4. Angel On Your Shoulder
5. Tomorrow
6. Lighthouse
7. Skin Deep
8. Darker Times
9. Finale

Label : Magical Thinker Records

Length : 53:00

Release Date : November 17, 2017

Review (DaMusic) : 'Skyscraper Souls' is al de derde samenwerking tussen zanger-toetsenist Chris Braide en keyboardlegende Geoff Downes (Yes). Wie vertrouwd is met de vorige albums, verwacht zich niet aan een rijk gelardeerde toetsenplaat - wendt u zich dan tot Rick Wakeman - maar hoopt op de betere popmuziek. Helaas, het niveau van Steven Wilsons 'To The Bone' wordt nergens gehaald. Nochtans probeert 'Skyscraper Souls' meer aan te schurken tegen traditionele prog en classic rock, doch het resultaat is vis noch vlees. De ware progfan haalt hier zijn neus voor op, en de popliefhebber heeft al sterkere melodieën in de oren gehad. Het siert Braide en Downes wel dat ze die ellendige drummachines en samples gewisseld hebben voor een echte ritmesectie. Drummer Ash Soan is bekend van zijn dienstverband met zowat alle actuele, Britse popsterren. En ja, hij en bassist Andy Hodge doen de songs ademen en warm blazen, maar een machinekamer met klasse garandeert nog geen luxecruise. Het is ironisch dat net de kortere stukken de beste indruk maken. Hier is een album dat door de terugkerende motieven en thema's ambitie uitstraalde. Braide, altijd al een adept van expansieve stukken als Close To The Edge en Tubular Bells, wilde een grootschaliger studioproductie. Maar ondanks de epische allure is het Downes' tintelende ivoor in de pianowerkjes Prelude en Glacier Girl dat zijn stempel op het geheel drukt. Overigens is Braide best wel een prima zanger. Alleen klinkt zijn stem neutraal, ja zelfs karakterloos. Eén keer pakt het goed uit, op het innemende Lighthouse. De keuze voor gastzangers bleek dus logisch. David Longdon (Big Big Train) legt een strik rond Tomorrow, maar Tim Bowness en zelfs Marc Almond kunnen door het te licht bevonden songmateriaal geen verschil maken. Roger Dean-adepten kunnen met het oog op het artwork nog tot de aankoop overgaan. Maar het aquarel van de oude meester is al even wazig als het doel dat Braide en Downes oorspronkelijk voor ogen hadden.

Review (ProgWereld) : Geoffrey Downes en Christopher Braide vormen een mooi stel. De één een ras symfomaan die met bands als Yes, The Buggles en Asia tot grote successen kwam. Die ander een groot schrijver/producent die werkte met onder anderen Beyoncé, Britney Spears, Marc Almond, Kylie Minogue en Lisa Stansfield en met een grote voorliefde voor pop en new-wave. Op hun eerdere albums bewees dit duo al dat hun samenwerking leidt tot perfecte symfonische pop. Ook op dit album mag je weer symfonische pop van het hoogste niveau verwachten. Tel daar de sterke teksten en vele uitstekende gastmuzikanten bij op en je komt tot een heerlijk geheel. Bij symfonische pop draait alles om sterke liedjes. Zonder een pakkende melodie en sterk refrein kom je niet ver. Bij dit genre kun je je niet verschuilen achter enorme instrumentale stukken. En de songs op dit album zijn stuk voor stuk van grote klasse. Bijzonder voorbeeld is de titeltrack Skyscraper Souls. Het bevat prachtige melodieën en zanglijnen en weet je helemaal mee te nemen. Alles op dit nummer klopt. Ik had in het begin dan ook totaal niet door dat dit nummer dik achttien minuten klokt! Hoe knap is dat, een epic maken die nergens gekunsteld overkomt en die 'klein' blijft aanvoelen. Naast Chris Braide hoor je overigens ook Kate Pierson (B52's). Het uit nog geen 2 ½ minuut bestaande Glacier Girl is net zo mooi en intens als het titelnummer van achttien minuten. Ik neem daar mijn hoed voor af. Je zou je afvragen hoe het zit met de inbreng van Geoff Downes, maar ook dat is dik in orde. Op de achtergrond zitten zijn subtiele toetsentapijten overal in verweven en met regelmaat zoekt hij even de voorgrond en zit je meteen op het puntje van je stoel. Een 'typisch' Downes Braide nummer is het pakkende Angel On Your Shoulder. Het is lekker uptempo, bevat een uitstekend refrein dat je zo mee zingt, het heeft iets extra's (in dit geval de trompet), de toetsen zitten er zalig doorheen en de korte gitaarsolo maakt het geheel af. Als het om de symfonische pop gaat, toch een beetje een onderschoven kindje helaas, dan behoort Downes Braide absoluut tot de champions league van dit genre. Mooi stel!

Review (RockPortaal) : Een album vol met grote namen, een samenwerking die leidt tot een geweldig album. Dat is Skyscraper Souls in één zin. Geoffrey Downes is legendarisch in de prog wereld, hij speelde in The Buggles, Asia en Yes, en hij schreef mee aan hits als Heat Of The Moment en Video Killed The Radio Star. Chris Braide is zanger, componist en producer. Hij schreef en produceerde nummers voor een hele reeks aan artiesten waaronder Lana Del Rey, Britney Spears, David Guetta en Beyonce. Deze heren zijn geen onbekenden meer in de muziekwereld en dat schept verwachtingen. Op het album worden ze ondersteund door bassist Andy Hodge en drummer Ash Soan. Deze laatste speelde ook met Trevor Horn, Faitless, Adele en Robbie Williams om maar een paar artiesten te noemen. Daarnaast wordt er een beroep gedaan op gastzangers als Andy Partridge (XTC), Kate Pierson (B52s) en Marc Almond. Het album is een mengeling van progessive rock en pop. Hier en daar valt de band even terug op jaren 70/80 pop en klinken er wat 'trucjes' zoals Electric Light Orchestra die ook gebruikte. Het gevolg is een erg toegankelijk en prettig in het gehoor liggend album. Het titelnummer duurt bijna twintig minuten. Downes heeft altijd een voorliefde gehad voor lange nummers zoals Tubular Bells, dus is het niet raar om dan zo'n lang nummer tegen te komen op het album. Partridge zingt Glacier Girl, een nummer met veel piano begeleiding. Hij zingt ook op Darker Times. Op beide nummers weet hij de perfecte sfeer te creëren met zijn vocalen. Matthew Koma zingt het mooi Angel On Your Shoulder. Skin Deep wordt gezongen door Marc Almond. Door de wisselende vocalen en de doordachte melodieën is dit album van hoog niveau, een absolute must voor fans van dit genre. Downes weet in zijn composities onverwachte elementen en wendingen te stoppen. Ook de teksten van Braide zijn sterk. Skyscraper Souls is de plaats waar iedereen zich thuis zou moeten voelen in deze oneerlijke wereld.