DOUGLAS FIRS : HEART OF A MOTHER

1. At Least Once
2. One Day
3. Heart Of A Mother
4. I Could Fall In Love With You
5. Until It Won't
6. What If I Can
7. Pains In The Asses
8. Delighted
9. Why Stay
10. So This Is It? (For Arlette)

Label : Arlette Records

Release Date : August 27, 2021

Length : 42:43

Review (Written In Music) : Liefde en verdriet zijn twee van de puurste emoties die vaak samenkomen op een van de meest heftigste gebeurtenissen waarmee iedereen ooit te maken zal hebben, namelijk het overlijden van een dierbare naaste. In de periode dat Gertjan Van Hellemont met blijdschap zijn familie mededeelt dat hij vader wordt krijgt hij tevens te horen dat zijn moeder nog maar kort te leven heeft. Als hij in dezelfde tijd ook nog zijn oma verliest aan de gevolgen van Corona zondert hij zich af om in alle rust eenzaam te werken aan Heart of a Mother, de vierde plaat van Douglas Firs. Vervolgens schuiven de overige bandleden aan om het sfeervolle geheel donkerpaars in te kleuren. Broerlief Sem Van Hellemont neemt plaats achter de piano. Dit muzikale talent komt niet uit de lucht vallen en is een erfenis van zijn klassiek geschoolde vader Hubert Van Hellemont. Deze schrijft een indrukwekkend eerbetoon voor het afscheid van zijn vrouw welke als het prachtige instrumentale slotakkoord So This Is It (For Arlette) gebruikt wordt om Heart of a Mother af te sluiten. Verdriet wat niet onder woorden te brengen is, omdat het te veel zeer doet om deze uit te spreken. Een brok in de keel als de pianoklanken de luchtdichtheid tot een minimum terugbrengen en de ingehouden adem in de ruimte laat verstillen. Alleen al hierdoor ga je totaal anders naar de plaat luisteren. Dit is niet zomaar een nieuwe Douglas Firs plaat, dit is het intieme verslag van een rouwende familie wiens innerlijke band versterkt wordt in een ontroerende sobere verslaglegging welke tevens een hommage aan de vrouw als moederfiguur is. Schepper van het nieuwe leven, en de kern van het gezin. Liefde en verdriet. Er zit een knik in die optimistische twist waar op eerder werk naartoe gewerkt werd. De levendige doorbloeding heeft te dealen met een afgestorven ader. Een muzikale vernauwing waardoor er andere wegen te bewandelen zijn om uiteindelijk toch tot het hart te komen. Geen bypass operatie, maar nieuw bloed in de vorm van een nieuw aankomend leven. Een toekomstig geluk wat de heftige afgesloten periode een plek zal geven. Met de komst van Roos Denayer heeft Gertjan Van Hellemont de geschikte partner gevonden om de moederlijke kant van Heart of a Mother een extra impuls toe te dienen. De stem uit het verleden die voortleeft in de verzachtende vertrouwelijke vrouwelijkheid en waarmee de binding met zijn moeder intact blijft. Ondanks de hartbrekende zielenpijn is Heart of a Mother geen zware deprimerende plaat geworden. In de herfst van het bestaan wordt er een beginsel gelegd voor de aankomende lente. Het lange met drones samengestelde What If I Can heeft klagende blues folk elementen om vervolgens over te gaan tot een spiritueel Zen moment van bezinning. Niet voor niks wordt de track halverwege geplaatst. Kerkelijke bezieling, eventjes die intieme rustervaring waarbij de gedachtes gereset worden om vervolgens door blazers een warm afscheid te mogen ontvangen. Hierdoor ontstaat er ruimte voor de blijdschap in het bejubelende bijna evangelische Delighted, er valt met de op handen zijnde geboorte namelijk ook nog iets te vieren. Hiermee lijkt de cirkel weer rond te zijn, maar net buiten het gezichtsveld blijven de bloederige rafels en gebroken inkepingen zichtbaar. Heart of a Mother wordt uitgebracht op het eigen Arlette label, welke tevens de voornaam van de moeder van de zonen Van Hellemont met zich meedraagt.

Review (Dansende Beren) : In 2012 maakten we voor het eerst kennis met singer-songwriter Gertjan Van Hellemont, alias Douglas Firs. Op debuutplaat Shimmer & Glow serveerde hij fragiele, maar soms ook stevigere nummers met een rockkantje, waarmee hij menig luisteraar voor zich wist te winnen. Sindsdien werkte hij zijn weg doorheen het weelderige muzieklandschap naar alle harten en zielen die de prachtige muziek van Douglas Firs willen horen. Die muziek is niet onopgemerkt gebleven en dus keken we enorm uit naar de vierde langspeler Heart of a Mother. Eind 2020 brak Douglas Firs na enkele jaren de stilte met het mooie "What If I Can". Het was niet alleen de aankondiging van een nieuwe plaat, maar ook het einde van een heftig jaar. Enerzijds werd hij voor het eerst vader, anderzijds verloor hij zijn moeder én grootmoeder. Een heuse rollercoaster kan je wel stellen. Heen en weer geslingerd tussen het verdriet en de blijdschap begon Van Hellemont te schrijven aan wat Heart of a Mother zou worden; alleen in zijn zolderstudio boven de toekomstige kinderkamer. Voor de vorige plaat vertrok hij in zijn eentje naar Canada om inspiratie op te doen, voor Heart of a Mother was er echter genoeg inspiratie binnenshuis te vinden. Voor de eerste keer is alles ook zelf opgenomen in Van Hellemonts huis. Veel eerste opnames haalden de plaat, waarna er extra lagen drums, toetsen et cetera aan werden toegevoegd. Dit alles uit zich in een zeer intieme plaat waar gevoelige topics worden aangekaart. Toch is het voor Van Hellemont geen triestige uitvaartplaat. Er weerklinkt evenzeer hoop als hartzeer uit de nummers, laat dat een feit zijn. Hoewel er enkele zwaar geladen parels terug te vinden zijn, zoals bijvoorbeeld "Until It Won't" en "What If I Can" die zeker en vast een gevoelige snaar raken, horen we ook levendige sprankeltjes hoop in de muziek sluipen. Er wordt niet gedaan aan zelfmedelijden en dat maakt deze plaat nog sterker dan hij al was. Heart of a Mother is drie kwartier melowness geworden. We vinden maar weinig nummers met een doorlopende drumgroove terug. Des te meer plaats voor rustige, breekbare liedjes à la Bob Dylan. Er wordt op deze plaat ook een nieuw bandlid ingewijd, genaamd Roos Denayer. Naast haar eigen soloproject Rosa Butsi, voorziet ze nu Douglas Firs van backings met haar zeemzoete stem. Daarnaast schitteren ook andere bandleden Simon Casier (Balthazar), Sem Van Hellemont en Laurens Billiet in de minimalistische setting van Heart of a Mother. Van Hellemonts vader is ook even te horen op de plaat. Hij componeerde het laatste instrumentale nummer "So This Is It (for Arlette)" voor de uitvaart van zijn overleden vrouw. Pas later koos Van Hellemont ervoor om met dat nummer de plaat af te sluiten. Dit krachtig nummer met klassieke invloeden is een lange zucht om een sterke plaat mee af te sluiten. Het leven kan onverwachtse wendingen nemen ten goede en ten slechte. Op zijn vierde langspeler streelt Douglas Firs zacht onze oren met intieme liedjes doordrenkt van liefde. Liefde voor iets dat was, maar ook liefde voor wat komen zal. Heart of a Mother vormt een coherent geheel dat we nog niet hoorden in vorig werk. Deze plaat is dan ook met zekerheid het beste wat we al hoorden van de Gentse singer-songwriter.

Review (De Krenten Uit De Pop) : Het was een paar jaar stil rond Douglas Firs, maar de band rond de Belgische muzikant Gertjan Van Hellemont keert deze week fraai terug met het stemmige en melancholische Heart Of A Mother Het debuut van de Belgische band Douglas Firs vond ik prachtig, maar de twee op het Excelsior label uitgebrachte albums die volgden vielen me tegen. Het deze week verschenen Heart Of A Mother is getekend door een aantal mooie en een aantal verdrietige momenten in het leven van Gertjan Van Hellemont. Het levert een sfeervol en bij vlagen melancholisch album op. Het is een intiem album met vooral ingetogen klanken, maar de instrumentatie op het album is ook mooi versierd met fraaie accenten. Ook in vocaal opzicht is het album van Douglas Firs weer dik in orde, mede dankzij de fraaie vrouwenstem op het album. Het levert een album op dat de belofte van het debuut helemaal waar maakt. Mijn eerste kennismaking met de Belgische band Douglas Firs stamt uit het voorjaar van 2013 toen de band rond of zelfs het alter ego van Gertjan Van Hellemont mocht opdraven in De Wereld Draait Door voor precies 1 minuut muziek, wat een even krachtig als denigrerend middel was. Het was genoeg om me te overtuigen van de kwaliteiten van Douglas Firs, waarna ik alsnog het in 2012 verschenen debuutalbum Shimmer & Glow oppikte. Het is een uitstekend album dat de mosterd haalde bij oude helden als Neil Young, Gram Parsons en Townes van Zandt, maar dat ook wel wat deed denken aan Heartbreaker, het glorieuze debuut van Ryan Adams. Douglas Firs tekende vervolgens een contract bij het Nederlandse Excelsior label en ging op zoek naar een eigen geluid. Dat lukte wat mij betreft maar ten dele, waardoor de band rond singer-songwriter Gertjan Van Hellemont, ook bekend als gitarist van The Bony King Of Nowhere, niet meer terugkeerde op deze BLOG. De afgelopen vier jaar was het stil rond Douglas Firs, maar deze week keert de band terug met Heart Of A Mother. Aan het album ging een emotionele achtbaan vooraf. Gertjan Van Hellemont werd vader, maar moest ook afscheid nemen van zijn moeder en oma. Het bleek een voedingsbodem voor een intiem album, waarop vreugde en melancholie hand in hand gaan. Heart Of A Mother is een buitengewoon stemmig ingekleurd album. De meeste songs op het album moeten het doen met vooral de akoestische gitaar en de stem van Gertjan Van Hellemont, maar er zijn ook de spaarzame accenten die zijn aangebracht door de andere muzikanten die op het album zijn te horen, waaronder flink wat keyboards en bas en drums. Bovendien wordt de stem van de muzikant uit Gent hier en daar fraai ondersteunt door de mooie stem van Roos Denayer, wat fraaie harmonieën oplevert. Net als het debuut van Douglas Firs is ook Heart Of A Mother een album vol echo's uit het verleden, wat me beter bevalt dan de zoektocht naar het eigen geluid op het tweede en derde album van de Belgische band. Op hetzelfde moment is het nieuwe album zeker geen doorsnee retro album en slaagt Douglas Firs er ook in om midden in het heden te staan. Heart Of A Mother valt direct op door sfeervolle klanken, mooie accenten, prima vocalen en aansprekende songs vol melancholie, maar luister gerust wat vaker naar het album voor je een oordeel velt. Mijn oordeel over het vierde album van Douglas Firs is de afgelopen weken immers alleen maar positiever geworden en de rek is er nog niet uit. Zeker wat later op de avond vult de sfeervolle muziek op het album op fraaie wijze de ruimte, waarbij een regenbuitje versterkend werkt. Gertjan Van Hellemont nam zijn nieuwe album thuis op, wat zorgt voor een intieme en breekbare sfeer, maar omdat de mix van het album verzorgd in Louisville, Kentucky, verzorgd werd door de ervaren Kevin Ratterman, bekend van Ray LaMontagne en My Morning Jacket, klinkt het album, zeker vergeleken met de gemiddelde thuisopname, prachtig. Ik had de muziek van Douglas Firs de afgelopen jaren niet meer beluisterd en had dan ook geen hoge verwachtingen van Heart Of A Mother, maar het is een uitstekend album, dat zeer in de smaak zal vallen bij liefhebbers van stemmige of zelfs melancholische rootsmuziek.

Review (Humo) : Een plaat over geboren worden en doodgaan en alle grote en soms moeilijke emoties die daartussenin liggen: zo'n plaat is dit. Meerstemmig gezongen lappen verdriet over de dood van de moeder en de grootmoeder van Gertjan Van Hellemont (nom de plume Douglas Firs), gecombineerd met het verwarrende gevoel om ongeveer tegelijk vader te worden van een eerste kind. Gevat in dikwijls krachtige, adembenemend zuivere liedjes die al de hele week als kraanvogels in mijn oren en hoofd fladderen, en daar een nest hebben gemaakt met de bedoeling er te blijven. In de film die ­Victor Van Rossem over de plaat heeft gemaakt, zie je hoe die bij elkaar wordt gebricoleerd en gefantaseerd en gerepeteerd. Vader Hubert Van Hellemont mag film en plaat afsluiten met een ontroerend lamento aan zijn vrouw: verdriet wordt tastbaar en hoorbaar aan de piano. Daarna gaat het beeld op zwart. De plaat komt uit op Arlette Records: zo heette Gertjans moeder. Vijf sterren. Moeiteloos.