DAVID CROSBY - SKY TRAILS

1. She's Got To Be Somewhere
2. Sky Trails
3. Sell Me A Diamond
4. Before Tomorrow Falls On Love
5. Here It's Almost Sunset
6. Capitol
7. Amelia
8. Somebody Home
9. Curved Air
10. Home Free

Label : BMG Records

Length : 50:22

Released : September 29, 2017

Review (AllMusic) : With an unexpected vigor, David Crosby's late-career renaissance continues as he delivers Sky Trails, his third solo effort in four years. Arriving hot on the heels of 2016's Michael League-produced Lighthouse, Sky Trails splits the difference between its predecessor's spare acoustic ruminations and the singer/songwriter's fascination with jazz. Produced by his multi-instrumentalist son, James Raymond, much of this set brandishes a full band as Crosby and his collaborators explore Steely Dan-style grooves on the funky opener, "She's Got to Be Somewhere," or politicized jazz-folk on the harmony-stacked "Capitol." On the gentler, more introspective side, piano ballads like "Before Tomorrow Falls on Love" and the excellent "Home Free" distinctively recall the mid-'70s experimental heyday of longtime friend and peer Joni Mitchell, whose gorgeous "Amelia" Crosby faithfully covers here. Tonally and instrumentally, quite a bit of Sky Trails shares a kinship with Mitchell masterpieces like Hejira and The Hissing of Summer Lawns, utilizing fretless bass, jazz piano, soprano sax, and unconventional chord structures. On the folkier side, another highlight is the lovely acoustic title cut, co-written and co-sung by North Carolina singer/songwriter Becca Stevens. As a whole, Crosby touches on a number of pleasing themes and sounds on Sky Trails, lending his sweet tenor and trademark harmonies to material of surprisingly high quality given his recent prolificacy.

Review (Humo) : 'Ik ging bijna naar de coiffeur' is zonder enige twijfel de belachelijkste songtitel aller tijden. En toch werd 'Almost Cut My Hair' de signature song van de Viking David Crosby, lid van The Byrds en het legendarische, uitrekbare muzikantenbegrip Crosby, Stills, Nash & af en toe Young. Op zijn 75ste heeft de bijna bionische (nieuwe heup, nieuwe lever, neusschot is een legoblokje) energie te veel. Samen met wat jongere veulens die willen meesurfen op 's mans enorme reputatie maakt hij een twijfelachtige plaat, ergens tussen verkeerd begrepen Steely Dan en een folkplaatje uit de jaren 70 in. Helemaal valt hij door de mand met zijn cover van 'Amelia' van Joni Mitchell, waarbij hij niet tot aan het schaambeen van het origineel komt. Het rusthuis wenkt.