|
DAVID CASSIDY : HOME IS WHERE THE HEART IS / GETTIN' IT IN THE STREET |
|||
Label : 7T's Length : 65:28 Released : 2012 Originally released : 1976 (Home Is Where The Heart Is) / 1977 (Gettin' It In The Street) Review : A two on one 19 track coupling of probably the two rarest albums by 70's heart-throb David Cassidy. "Gettin' It In The Street" was never ever issued in the UK and both albums make their debut on CD in Europe. Includes the singles 'Tomorrow'(the Paul and Linda McCartney tune), 'Breakin' Down Again' and 'Gettin' It In The Street' (which features the late Mick Ronson on guitar). Also features a cover of Pilot's 'January' which was released as a single in Germany. Review Gettin' It In The Street (Wikepedia): Getting It In The Street was the third and final release by David Cassidy on RCA Records and would also be the last album David Cassidy released in the United States until 1990 (with the release of David Cassidy). Getting It In The Street was released in Germany and Japan in 1976, but did not reach the album charts. The few copies that were pressed for the U.S. were released in 1979. Rocker Mick Ronson played lead guitar on the title track which was released as a single. The single didn't reach the charts, but climbed to number seven in the weekly Top 20 compiled by readers of the German teen magazine Bravo. The album was not an official release by the record company and is very hard to find. Some tracks from this album are compiled on the 1996 collection, When I'm a Rock 'n' Roll Star. The track "Cruise To Harlem" was co-written by former (founding) Beach Boys member, Brian Wilson, and America (band) member, Gerry Beckley. Review (Keys And Chords) : Enkele weken geleden las u reeds de review van twee eerdere langspelers van dit tieneridool uit beginjaren zeventig. Zij die dachten dat hij toen zijn laatste adem uitblies hadden dit wel enigszins verkeerd ingeschat. 1976 is nog steeds een onvergetelijk jaar wat de grote hits betreft: 'Hotel California' (The Eagles), 'Dancing Queen' (ABBA), 'Go Your Own Way' (Fleetwood Mac), (Elvin Bishop) 'Fooled Around And Fell In Love', 'Year Of The Cat' (Al Stewart)' en nog zo'n duizend anderen. Helaas liep het voor Cassidy niet zo'n vaart maar in 1976 sloot Cassidy een pact met Beach Boy Bruce Johnston en samen trokken ze met o.m. Richie Furay, Danny Kortchmar, Jim Keltner, Leland Sklar en vele andere grote namen de studio in en het resultaat was weer een fijne mainstream langspeler van David waaruit enkele singles werden gereleased. Maar RCA was niet meteen het juiste platenlabel gezien ze het niet nodig vonden om de langspeler én de singles te promoten. De eerste single was 'Tomorrow'/'Half Past Your Bedtime' en kwam enkele weken uit voordat het album in de platenrekken lag. Het was een cover van een Paul McCartney-song uit diens langspeler 'Wildfire' uit 1971. De twee single kwam op de markt eind april 1976 en was de dubbele A-45RPM 'On Fire'/'Breakin' Down Again'. David zat toen met een innerlijke crisis te vechten: hij was een nieuwe muzikale richting ingeslagen en de vraag was dat zijn fans dat zouden accepteren. Buiten de leuke singles kregen we ook nog een cover van de hit die de Schotse band Pilot met het David Paton (Alan Parsons Project, Camel)-nummer 'January' had. Sterk werk vinden we terug in de vorm van 'A Fool In Love' en 'Breaking Down Again', een leuk duet met zijn touring backing zangeres Gloria Grinel. Hartverwarmend van begin tot einde. 'Run And Hide' heeft een funkyjasje en behoort tot de hoogtepunten. Een piano kan steeds voor sentimentele klanken zorgen maar op 'Take This Heart' wordt de bal helemaal misgeslagen. 'Home Is Where The Heart Is' is ander werk dan wat we tot hiertoe van Cassidy gewend waren, zeker geen hoogvlieger maar het laat ons wel kennismaken met een andere Gerry Beckley (America) die hier toch voor enkele leuke composities zorgde. 'Gettin' It In The Street' werd opgenomen tijdens de zomer van 1976. De opnames gebeurden op de Caribou Ranch ergens in de buurt van Denver, Colorado. David en Gerry Beckley deden samen de productie van dit album dat meteen het laatste werd op het RCA-label. David had weer goed volk gevraagd voor de opnames en Jay Gruska (Three Dog Night keyboards), Bryan Garofalo (Jackson Browne) en zijn goede vriend gitarist Mick Ronson (Mott The Hoople, David Bowie) die meteen ook de lead voor zijn rekening neemt op de openingstrack 'Gettin' It In The Street'. M.a.w. voor dit album werden geen muzikanten 'ingehuurd', het waren allemaal persoonlijke vrienden die belangeloos hun steentje bijdroegen. Met 'I'll Have To Go Away' vermoed ik dat David een tweede 'Can't Go Home Again' wilde maken want het nummer heeft diezelfde impact en David tovert hier wel erg hoge octaven uit. Harry Nilsson's 'The Story Of Rock-'n-Roll wordt vanonder het stof gehaald maar eerlijk gezegd vind ik het een niet echt geslaagde versie. Het enigszins Mexicaans getinte 'Rosas' Cantina' zorgt voor een leuke noot doorheen het ganse album. Niet meteen het gedroomde album voor de Cassidy-fan maar een promotour voor dit album datzelfde jaar zat er niet in. Cassidy's vader, Jack, de acteur, overleed tijdens een huisbrand op 12 december 1976 en de release van het album werd uitgesteld tot februari 1977. |