DAVID BOWIE : GLASTONBURY 2000

Disc One (54:11)

1. Introduction (Greensleeves)
2. Wild Is The Wind
3. China Girl
4. Changes
5. Stay
6. Life on Mars?
7. Absolute Beginners
8. Asshes To Ashes
9. Rebel Rebel
10. Little Wonder
11. Golden Years

Disc Two (60:11)

1. Fame
2. All The Young Dudes
3. The Man Who Sold The World
4. Station To Station
5. Starman
6. Hallo Spaceboy
7. Under Pressure
8. Ziggy Stardust
9. Heroes
10. Let's Dance
11. I'm Afraid Of Americans

Label : Parlophone

Venue : Glastonbury Festival, Pilton, U.K.

Recording Date : Juni 25, 2000

Release Date : November 30, 2018

Review (Volkskrant) : David Bowie had sinds de jaren negentig eigenlijk weinig zin in het geven van 'greatest hits'-concerten. Maar toen hij in 2000 na 29 jaar weer terugkwam op het Britse Glastonbury Festival, zette hij al zijn schroom opzij. Natuurlijk, hij speelde ook een paar toen recente liedjes als Hallo Spaceboy (1995) en Little Wonder (1997), maar zijn set werd vooral gevuld met klassiekers uit de jaren zeventig en tachtig. Prachtig zijn de versies van Wild is the Wind, Starman en zijn eigen favoriet uit de jaren tachtig Absolute Beginners. Maar versies van Heroes en Station to Station halen het niet bij eerdere live-vertolkingen zoals vastgelegd op Stage (1978). Bowie voert ze keurig uit, maar het lijkt wel alsof zijn hart elders ligt. Je begrijpt ook waarom hij het uitbrengen van deze registratie altijd heeft tegengehouden. Bowie de crowd pleaser was een rol die hem steeds minder beviel.

Review (De Krenten Uit De Pop) : David Bowie was in 2000 al in de nadagen van zijn carrière op het podium, maar verkeerde op Glastonbury 2000 in grootse vorm Op voorhand leek het zoveelste live-album van David Bowie dit jaar me niet zo heel interessant, maar het optreden dat de Britse muzikant gaf als hoofdact op de 2000 versie van Glastonbury is verrassend sterk. De band speelt hecht en gloedvol, Bowie is goed bij stem en in een goed humeur en de setlist is om je vingers bij af te likken. Op het Britse festival podium doet Bowie een fraaie greep uit een breed en veelzijdig oeuvre en bijna alles dat hij en zijn band aanpakken is goed op deze memorabele avond. Ook Glastonbury 2000 is daarom weer een live-album waar de Bowie fan niet omheen kan. Er zijn dit jaar al aardig wat live-platen van David Bowie verschenen. Op Record Store Day verscheen het werkelijk geweldige Welcome To The Blackout, dat de Britse muzikant op zijn allerbest laat horen tijdens de roemruchte Isolar II tour uit de late jaren 70. Vervolgens verscheen een aantal weken geleden de box-set Loving The Alien, waarin werd teruggeblikt op de Serious Moonlight tour uit het begin van de jaren 80, waarin Bowie nog altijd in zeer goede vorm verkeerde, en op de Glass Spider tour uit de late jaren 80, die ik al een stuk minder interessant vond. Deze week verscheen Glastonbury 2000, waarop we Bowie aan het werk horen als hoofdact op het legendarische Britse popfestival. Vier jaar later zou het Britse icoon stoppen met touren na een hartaanval, maar in 2000 had hij er nog hoorbaar zin in. Bowie had in 2000 zeker niet zijn beste kapsel, maar speelde volgens velen wel met de beste band die hij ooit had. Er is inderdaad niets mis met de band waarin onder andere gitarist Earl Slick, bassiste Gail Ann Dorsey, drummer Sterling Campbell en pianist Mike Garson te horen zijn, maar als ik moet kiezen geef ik absoluut de voorkeur aan de band die Bowie vergezelde tijdens de Isolar II tour. Geweldige muzikanten als gitarist Carlos Alomar, bassist George Murray, drummer Dennis Davis, toetsenist Roger Powell en vooral gitarist Adrian Belew zorgden voor een veel avontuurlijker en onderkoelder geluid, wat van het bijwonen van de concerten van de Isolar II tour bijna een surrealistische ervaring maakte. Glastonbury 2000 vind ik dan ook niet zo imponerend als Welcome To The Blackout waarmee het jaar opende en vond ik in eerste instantie ook minder dan de Serious Moonlight registratie uit Loving The Alien, maar het bevalt me een stuk beter dan ik had verwacht. De band van Bowie is in 2000 zeer goed op dreef, met een hoofdrol voor gitarist en oudgediende Earl Slick, die al in de vroege jaren 70 met Bowie speelde en was te horen op Young Americans en Station To Station. Bowie is verder goed bij stem en verassend spraakzaam. Het meest indrukwekkend is echter de setlist, die een bijzonder fraaie dwarsdoorsnede uit het rijke oeuvre van David Bowie laat horen, met zowel aandacht voor zijn oude werk als voor het op dat moment nog betrekkelijk recente werk. Bowie speelt uiteindelijk bijna twee uur en het twee uur muziek vol hoogtepunten. De oude songs klinken in veel gevallen net wat anders dan in het verleden, zeker wanneer Bowie volledig vertrouwt op pianist Mike Garson, terwijl een aantal wat nieuwere songs beter uit de verf komt dan op de matige platen die Bowie vanaf de tweede helft van de jaren 80 maakte. Het zorgt er voor dat Glastonbury 2000 echt veel beter en interessanter is dan ik had verwacht en veel tracks op de setlist worden beter als je ze wat vaker hoort. Het is dit jaar een dure grap voor de liefhebbers van David Bowie, maar ook deze zou ik als fan niet laten liggen en uiteindelijk misschien zelfs nog wel prefereren boven de andere live-platen van dit jaar; na het onwaarschijnlijk goede Welcome To The Blackout natuurlijk.

Review (Wikipedia) : Glastonbury 2000 is een livealbum van de Britse muzikant David Bowie, uitgebracht in 2018. Op het album staat een concert dat Bowie gaf tijdens het Glastonbury Festival op 25 juni 2000, waar hij op zondag de hoofdact was. Achttien jaar na het concert werden zowel de audio- als de video-opname voor het eerst officieel uitgebracht. In de jaren '90 van de twintigste eeuw gaf Bowie veel live-optredens, maar speelde hij bijna nooit zijn grootste hits. Tijdens de zogeheten Mini Tour, bestaande uit vier concerten in 2000, speelde hij voor het eerst sinds lange tijd weer shows waarin hij zijn bekendste nummers vertolkte. Het was tevens voor het eerst sinds 1971 dat Bowie op het festival optrad. Door de organisatoren van het Glastonbury Festival wordt het optreden van Bowie in 2000 gezien als een van de beste optredens op het festival ooit. Het concert verscheen vaak op bootlegalbums voordat het in 2018 officieel werd uitgebracht.