DAN PENN : LIVING ON MERCY

  1. Living On Mercy
  2. See You In My Dreams
  3. I Do
  4. Clean Slate
  5. What It Takes To Be True
  6. I Didn't Hear That Coming
  7. Down On Music Row
  8. Edge Of Love
  9. Leave It Like You Found It
  10. Blue Motel
  11. Soul Connection
  12. Things Happen
  13. One Of These Days

Label : The Last Music Company

Release Date : August 28, 2020

Length : 50:52

Review (AllMusic) : Dan Penn doesn't hurry. It took him a full 26 years to deliver Living on Mercy, his sequel to 1994's Do Right Man, a good stretch of time by any measure, so it follows that the album itself glides by at a relaxed pace. Occasionally, the record works up a head of steam - "Edge of Love" gets down and dirty with its gritty guitars and sweaty horns - but nothing on the album is revved up, which may be appropriate for a man just a few years shy of his 80th birthday. Penn does sound comfortable in his skin, possibly even a little weathered, throughout Living on Mercy, yet there's a honeyed quality to his singing; he's seasoned but he's not old. The same sentiment could be applied to the songs on Living on Mercy, some of which are new, some of which were handed out to other musicians over the years. When collected on Living on Mercy - and delivered by a crew of empathetic old pros - they feel of a piece, a sweet, soulful, and reflective effort from a masterful singer/songwriter that benefits from its mellowness and slow, assured gait.

Review (Written In Music) : Op de cover van Living On Mercy leunt een oudere man met baseballpet wat moeizaam op het portier van zijn stokoude rode pick-up truck. Op recentere, in eigen beheer uitgebrachte werkstukken, is zo'n verweerde truck nooit ver uit de buurt en op de cover van Nobody's Fool poseert Penn naast een imposante Buick. Op die langspeler hoorde ik voor het eerst de stem van de sessieman die destijds tussen Memphis en Muscle Shoals in zijn geboortestaat Alabama pendelt om er geschiedenis te schrijven met ongeėvenaard soulwerk. The Dark End Of The Street kwam tot stand in samenwerking met producer Chips Moman (American Studios in Memphis). De oorspronkelijke versie van James Carr, beklijvende countrysoul, werd opgenomen in de Royal Studios, de thuishaven van het Hi- label. Nauwelijks enkele maanden later werd het duo Penn/Moman in de Fame studio gesignaleerd, ter plaatse componeerden ze Do Right Woman, Do Right Man voor Aretha Franklin. Spooner Oldham, orgelman bij The Muscle Shoals Rhythm section, zat vaak samen met Penn aan de schrijftafel en in de studio. Dat resulteerde na I'm Your Puppett in een reeks hits voor Percy Sledge en The Box Tops met Penn als producer en Oldham als co-componist en eveneens muzikant die de krachtige zangpartijen van een piepjonge Alex Chilton aansturen. Penn stond aan de wieg van de ontwikkeling van de uit blues, country en R&B onttrokken southern countrysoul en zette de krijtlijnen voor de verdere evolutie uit. Het duurt een tijdje vooraleer Penn in '73 de stap waagde als soloartiest, overigens met hulp van Oldham die samen met oude bevriende muzikanten op de sessies figureerde en terug opduikt op het elf jaar later uitgebrachte Do Right Man. Penn profileert zich als een soulman met expressieve, diep doorvoelde interpretaties van zijn ouder werk. Dat herleeft eind jaren negentig nog sterker op de live-concerten die Penn en Oldham als duo naar Europese concertzalen brengt. Ondertussen is zowat het integrale demo werk van Penn uit de jaren zestig verkrijgbaar op enkele Ace compilaties. Het is verheugend nieuws dat de singer-songwriter die de kaap van de tachtig nadert, nog steeds actief is en bovendien dat songwerk op onnavolgbare wijze debiteert op Living On Mercy. Penn wijkt niet af van de beproefde formule, de demo's werden verder uitgewerkt in Nashville en Alabama met een superieur kwartet. Naast de ritmesectie met Milton Sledge en Michael Rhodes bevolkten toetsenman Clayton Ivey en Will McFarlane de sessies. Ivey is een gereputeerde studio-veteraan uit het soul en country milieu evenals gitarist MacFarlane, die na een periode in de band van Bonnie Raitt bij The Muscle Shoals Rhythm Section actief was. Hij levert zijn bijdrage als co-componist in I Didn't Hear That Comin' en See You In My Dreams, een ballade waarin het achtergrondkoortje met Penn, Cindy Walker, Marie Lewey en Buzz Cason zich niet onbetuigd laten met zwoele backing. Cason wordt overigens als co-auteur vermeld in het fraaie What It Takes To Be True. Spooner Oldham mag in dit mooie verhaal niet ontbreken, hij deelt de credits met Penn in I Do. Het ingetogen Blue Motel is eveneens als Soul Connection afkomstig van Ernie en Earl Cate de getalenteerde muzikale tweeling uit Arkansas. Het zijn bovenal de samenwerkingen met betreurde generatiegenoten zoals Carson Whitsett en Wayne Carson, eveneens een niet te onderschatten schakel in de Box Tops sage die eruit springen. De lichtjes fantastische titeltrack die de score opent is meteen een voltreffer van formaat. Het swingende, met een strakke blazerssectie gelardeerde, Edge Of Love passeert tussen Down on Music Row en Leave It Like You Found It twee nieuwe parels die Penn in zijn eentje bedacht. Dan Penn spoort als vanouds weergaloos op oversneden deep southern tracks.

Review (Bluestown Music) : De Amerikaanse singer-songwriter en producer Wallace Daniel Pennington (Dan Penn) is geboren op 18 november 1941 in Vernon, Alabama. Penn is sinds 1960 actief in de muziekbusiness. Hij is o.a. bekend als (mede) auteur van klassiekers als Dark End of the Street (James Carr, Ry Cooder, Joe Tex, The Flying Burrito Brothers, Linda Ronstadt), I'm Your Puppet (James & Bobby Purify, Sam & Dave, Dionne Warwick), Do Right Woman, Do Right Man (Aretha Franklin, Etta James, Joan Baez, William Bell) en Cry Like a Baby (The Box Tops, Betty Wright, Arthur Alexander, Hacienda Brothers). De door muziekkenners en collega muzikanten zeer gewaardeerde singer-songwriter is inmiddels 78 jaar. In 1973 komt zijn debuut soloalbum 'Nobody's Fool' uit. Vorige maand (28 augustus) verscheen er na jaren weer een nieuw soloalbum van de levende legende uit Alabama. Dit album, 'Living On Mercy', is de opvolger van het in 1994 verschenen 'Do Right Man'. De demo's zijn met een viertal gerenommeerde musici uitgewerkt tot een eindproduct in de beroemde Muscle Shoals Studios in Sheffield, Alabama en in Nashville, Tennessee. Penn schreef de songs zelf en samen met Spooner Oldham, Wayne Carson, Gary Nicholson, Carson Whitsett, Will McFarlane, Bucky Lindsey, Buzz Cason en de Cate Brothers. De titeltrack, Living On Mercy is een sterke opener en belooft meteen veel goeds. Lekkere ontspannen soul, een warme stem en een uitstekende band. I'll See You in my Dreams, met koortjes, is een ballad waar de soul van afdruipt. Het samen met Spooner Oldham geschreven I Do is pure deep soul en een typische Penn/Oldham song. Klassieke soul is te horen in Clean Slate. Orgel, een uitstekende ritmesectie en fraaie gitaarlicks. Na het gevoelige What It Takes To Be True gaat het tempo in I Didn't Hear That Coming iets omhoog met een schitterende inbreng van medecomponist Clayton Ivey op orgel en piano. De blazerssectie tovert mooie tonen tevoorschijn in Down On Music Row, een schitterende ballad in de beste traditie van Ray Charles. De blazers zijn ook prominent aanwezig in het swingende Edge Of Love. Een typisch Penn hoogstandje is daarna de ballad Leave It Like You Found It. Penn schreef twee songs samen met Ernie en Earl Cate, het ingetogen Blue Motel en het stevigere Soul Connection, met lekker gitaarwerk van Will McFarlane. Ingetogen en warm is de zang weer in de ballad Things Happen. Ook in het slotnummer, de gospelballad met koortjes One Of These Days, is de warme stem van Penn een genot voor het oor. Conclusie: Op 'Living On Mercy' laat Dan Penn wederom zijn tijdloze zeer grote klasse horen.