|
CARAVAN : THE UNAUTHORISED BREAKFAST ITEM |
|
Disc One (60:07)
Disc Two (Bonus) (40:03)
Label : Eclectic Discs Release Year : 2003 Review (ProgArchives) : Eight years after Battle Of Hastings, Pye's band comes back for a stronger effort. Breakfast is probably their finer effort since Blind Dog At St Dunstan but still a far cry from the fabulous six early (I include the New Symphonia album ) vinyls. Pye is of course Caravan almost by himself and his songwriting is still the same (very pop with delightful melodies and witty lyrics ) and he accaparates most of the songs on this album. This may be why Caravan will not make better albums unless others are to make their influences better felt other than by their impeccable playing but to enlighten these tunes. This is what made their early albums great - the Sinclair cousins had a lot to say and got very involved in the writing. Most of the tunes on here are typical Caravan numbers but the more interesting times in them are the spaces where the instruments are doing the talking and then one can see those slots alloted were "glued on" at the end of a song or "stuck/fitted" in the middle of one. This was done by Dave sinclair's arrangements. This is not applicable to all numbers as Nowhere to Hide is excellent. Caravan is feeling much better than in the early 90's , but is still not back to their heydays. Just one more thing: Caravan are known for the superb or humorous art cover sleeves and titles. The title comes from Richardson's near brush with New Jersey's police , as he had taken one more croissant for the road and the 250 lbs female cashier wanted to make him pay for that Unauthorized Breakfast Item and Geoff had no cash on him. He was saved from life imprisonement in NJ's best cells by Pye's Visa card to pay for another full breakfast. Imagine the headlines : Caravan's Croissant Demise Scandal. The incident was immortalized in a song , album title and , if humorous , one of the the worse art sleeve work they made. Too bad.... Review (Wikipedia) : The Unauthorised Breakfast Item is het veertigste album van de Britse progressieve rockband Caravan. Het is een album met originele nummers van de groep, het eerste album na The Battle Of Hastings waarop echt nieuwe songs te beluisteren zijn. Bij de originele eerste uitgave van dit album zat een bonus-cd met opnames van de eerste vier nummers in een live concert in Japan in mei 2003, plus een orkest-versie van For Richard, opgenomen in Quebec in juli 2002. Review (ProgWereld) : De algehele consensus is dat "The Unauthorised Breakfast Item" het minste album is uit de uitgebreide catalogus van Caravan. Hartstikke fijn natuurlijk weer dat uitgerekend dat album op mijn bordje terecht kwam om te recenseren voor de Caravan-special. Vooraf was ik alleen bekend met het werk van de band uit de jaren zeventig, dus mijn verwachtingen waren niet al te hooggespannen voor deze plaat. Dat viel toch alleszins mee, kan ik nu concluderen. Het is voor Caravan het eerste studioalbum van het nieuwe millennium en het geluid staat behoorlijk ver weg van het klassieke werk van de band. Dat zit vooral in het ontbreken van het prominente orgelwerk van de dagen van weleer. In de persoon van Doug Boyle is er een nieuwe gitarist aan de line-up toegevoegd en het is dan ook niet verbazingwekkend dat het album een stuk meer gitaar georiënteerd is dan we van deze band gewend zijn. De progressieve rock is dan ook een stuk minder aanwezig en het album is veel meer een rockalbum geworden, softrock dan welteverstaan, want echt stevig gemusiceerd wordt er niet. Dat heeft Caravan overigens ook helemaal niet nodig om goede muziek te maken. Toch zijn er wel vertrouwde elementen aanwezig op deze plaat. Pye Hastings' stem klinkt nog steeds uitstekend en zijn stemgeluid is en was toch een van de belangrijke pijlers van het geluid van de band. Ook is broer Jimmy wederom aanwezig op tenor- en sopraansaxofoon om veel van de nummers te verfraaien. In het midden van het album zijn met It's Getting A Whole Lot Better en Head Above The Clouds twee langere nummers aanwezig die nog enigszins doen denken aan de lang uitgesponnen nummers uit vervlogen dagen. Omdat de muziek op "The Unauthorised Breakfast Item" niet heel erg avontuurlijk is en omdat het album met een uur speeltijd wat aan de lange kant is, ligt het gevaar van het verslappen van de aandacht wel op de loer. Dit deed zich vooral bij de eerste luisterbeurten voor. Wanneer de nummers wat vaker worden beluisterd, openbaren zich toch wel fraaie dingen. Met name het gitaarwerk van Boyle en het smaakvolle gebruik van cello en altviool zorgen ervoor dat de balans positief uitslaat. Het balletje rolt dus uiteindelijk de goede kant op. Desondanks zal de echte Caravan-fan of de Canterbury liefhebber in het algemeen, waarschijnlijk niet al te vaak teruggrijpen op dit album. Daar is de muziek wat te 'gewoontjes' voor. "The Unauthorised Breakfast" is geen hoogvlieger in de discografie van Caravan, maar dat zegt misschien meer over de rest van de platen dan over dit album. |