CAMEL : ON THE ROAD 1982

  1. Sasquatch
  2. Highways Of The Sun
  3. Hymn To Her
  4. Neon Magic Guitar
  5. You Are The One
  6. Drafted
  7. Lies
  8. Captured
  9. A Hearts Desire / End Peace
  10. Heroes
  11. Who We Are
  12. Manic
  13. Wait
  14. Never Let Go

Label : Camel Productions

Venue : Congresgebouw, Den Haag, The Netherlands

Recording Date : June 13, 1982

Release Date : 1994

Length : 68:34

Review (ProgWereld) : Dit zijn opnamen van een concert dat Camel in het kader van het tienjarig bestaan gaf in het Haagse Congresgebouw (Congressgibau', denkt Andy Latimer) met een bezetting die drastisch afwijkt van de opstelling die op "On The Road 1981" te horen is. Maar één jaar later, een wereld van verschil. Zoals te verwachten van een 'officiële bootleg' laat de opnamekwaliteit te wensen over. Er waren wel fraaie radio opnamen gemaakt, maar die zijn verloren gegaan. De luisteraar moet het stellen met een mengtafelmix, die weinig laag en enorme hoeveelheden galm laat horen, vooral op de zang. Tel daarbij de akoestiek van de zaal op en je krijgt een klank die het - mij in elk geval - moeilijk maakt het gevoel van de show op te pikken. Daar komt bij dat de zang, bij Camel altijd een zwakke schakel, bij vlagen erbarmelijk is. Latimer is, misschien door de grootte van de zaal bang dat de nuance verloren gaat, enorm aan het galmen, hij zingt veel harder dan bijvoorbeeld op "A Live Record", wat zijn klankkleur en stemvastheid niet ten goede komt. De meeste zang heeft hij uitbesteed aan Chris Rainbow, maar die heeft ook zijn avond niet. Bassist Paton mag Heroes zingen maar hij vertilt zich deerlijk aan de hoge passages. Vooral met de samenzang is het ernstig gesteld. Tot overmaat van ramp bestaat het programma niet uit de Grote Hits maar ligt het accent op "I Can See Your House From Here" en "The Single Factor" waardoor er een onkarakteristiek groot aantal pomprock nummers van het kaliber Neon Magic voorbij komt. Alsof een wat nerveus ingesteld Journey Tribute bandje een avondje Camel covers er doorheen jakkert, zo klinkt het. You Are The One, Manic, Wait, nou net de domste liedjes uit een heel oeuvre bij elkaar. Zelfs prijsnummer Never Let go krijgt een overspannen disco-arrangement dat een dikke minuut korter is door het hoge tempo. Door de inbreng van Rainbow en de poppy drums van Tosh lijkt Camel ineens verdacht veel op The Alan Parsons Project. Cheesy! Valt er dan niet één positief woord op te schrijven, zuurpruim? Nou ja, afgezien van die paar nummers die te snel doorgedraaid worden speelt de band wel heel netjes, met een eervolle vermelding voor Kit Watkins. Sasquatch klinkt lekker pittig en Drafted en Lies van "Nude" worden wel met het juiste gevoel gespeeld, net als A Hearts Desire. Latimer is als gitarist in topvorm en de band heeft er hoorbaar veel plezier in. Meer plezier dan ik, tenminste. Jammer dat Captured door de ongelijke mix en het hoge tempo weer zo rommelig wordt. Dit is geen plaat die ik met plezier draai, op een paar nummers na. Door het geluid doet het me niks, afgezien van veel kromme tenen en haren te berge. Zoals met zo veel dingen: je zal erbij geweest moeten zijn.

Review (ProgArchives) : So far, there have been three entries in the "Camel on the road"-series of archive live releases: Camel On The Road 1972 (released in 1992), the present one (released in 1994), and Camel On The Road 1981 (released in 1997). Recorded on tour in support of The Single Factor album and almost exclusively featuring tracks from the 1979 to 1982 period, Camel On The Road 1982 did not bring with it any high expectations. As such, I was positively surprised when I finally heard it. Even if several other Camel live albums are far superior to this, this one is actually not that bad at all! Newcomers to Camel's excellent live output should by no means begin here, of course, but fans of the band will probably enjoy this live album. This fan certainly did! Five out of the 14 songs featured here were taken from The Single Factor, generally considered to be Camel's weakest studio album ever. While I totally agree that it is a weak album by Camel standards, it is not a bad album as such. 1981's Nude is, on the other hand, a very good album, represented here by three pieces. 1979's I Can See Your House From Here is represented by four songs, two of which are really good and two of which are not so very good. Never Let Go is the oldest number and the only one played here from the early days of the band's career. The best source of Camel live in the 80's is the 1984 Pressure Points live album, but both archival releases Camel On The Road 1982 and Camel On The Road 1981 are nice, though hardly essential, additions to any Camel collection. Personally, I actually prefer the Camel of 1979 to 1984 in general over the Canterbury-influenced Camel of 1977 to 1978.