AIRBAG : DISCONNECTED

  1. Killer
  2. Broken
  3. Slave
  4. Sleepwalker
  5. Disconnected
  6. Returned

Label : Karisma Records

Release Date : July 15, 2015

Review (Metalfan): Wat is de muziek van het Noorse Airbag toch ontzettend mooi. Zo, dat is eruit. Kenners hoeven de rest van de recensie eigenlijk niet meer te lezen. Zij kunnen direct naar de platenboer, het internet op of de boel desnoods illegaal binnenhalen. Zolang ze Disconnected maar kunnen horen. Want dit is weer zo'n plaat die je leven echt verrijkt. Grote woorden voor een band die in het verleden toch een beetje is afgedaan als kloon van Pink Floyd. Natuurlijk heeft Airbag ook ditmaal genoeg weg van die Britse legende. Maar ik heb dat nooit als storend ervaren. Airbag heeft namelijk een berg magnifieke nummers in de tas. Vooral het debuut Identity vind ik nog altijd een beresterke schijf. Subtiel, melodieus, bij vlagen uitbundig en altijd mooi en vakkundig uitgevoerd. Positief aan die schijf is vooral het compacte karakter van de songs. Liedjes van een minuut of vier à vijf. Prima lengte. Best verfrissend in progland, waar het drievoudige vaak de norm is. Na Identity heeft Airbag die aanpak wat laten varen. De nummers werden langer en langer. Op de voorlaatste cd werden ze op sommige momenten ook een beetje saai. Te veel ambient vooral. Niet erg, maar twee minuten naar één of twee keyboardtoetsen luisteren is niet de meest opwindende ervaring. De nummers op Disconnected zijn toch weer aan de forse kant. Met gelukkig een aantal grote verschillen ten opzichte van de vorige schijf. Het belangrijkste verschil schuilt in de variatie. Airbag neemt niet langer tien minuten de tijd om vervolgens pas in de laatste drie minuten te pieken. Airbag piekt nu vrijwel elke seconde. Dat doen ze subtiel, maar altijd mooi. Opener Killer is wat mij betreft de prijssong van de plaat. Schitterende compositie, met werkelijk wonderschoon gitaarwerk van Bjørn Riis. De man is sowieso goed bezig met zeer goed uitgewerkte riffs en prachtige solo's. Zijn uitstekende soloplaat Lullabies In A Car Crash heeft hem duidelijk frisse invalshoeken verschaft, want zo nu en dan komt Riis ook wat steviger uit de hoek. Minder stevig, maar niet minder mooi is het uitmuntende toetsenwerk van Asle Tostrup. Vooral zijn moogklanken zijn oorstrelend mooi. En ja, de man speelt nog steeds beter keyboard dan dat hij zingen kan. Dat is gewoon zo. De zang ligt vooral lekker in het gehoor. Vocale hoogstandjes hoef je ook ditmaal niet te verwachten. Dat heeft de uitgesponnen muziek eigenlijk niet eens nodig. Disconnected is zodoende niets minder dan een topplaat. Een progressieve rockschijf die zich laat beluisteren als een droom. Een puntige droom, met kop en staart, dat dit keer gelukkig wel. Geen geneuzel, maar gewoon sterke muziek met een aantal heel fraaie thema's en structuren. Met deze vierde cd mag Airbag zich van mij voorgoed nestelen tussen de grote symfoclubjes van deze tijd. Had ik al gezegd dat dit een mooie plaat is? Bij deze. Driewerf.

Review (Hardrockhaven) : Not to be confused with the Hard Rock band from Argentina with the same name, this Airbag has released their latest, Disconnected, on the Karisma Records label, and the follow up to their much-lauded 2013 release, The Greatest Show On Earth. As Progressive as Progressive Rock can be, long lingering guitar solos with chords that stretch past the count of an individual musical bar blends with softly played synthesizers and keyboards, and almost whispering vocals (think Steve Wilson,) are earnest, and in top form. The music of Disconnected is hauntingly beautiful, moving, strange, and cosmic. Fans of Nosound, Lunatic Soul, Gazpacho, Sylvan, No-Man and Blackfield will want to add this release to their collections. What an extraordinary collection of music this is. From the heavy guitar reverb of the opening track "Killer," to the gorgeous acoustic guitars of the gentle, "Broken," to the supernatural, eerie, dreamlike sequence of "Slave," that talks about the ending of a long lasting relationship, the listener is transfixed, almost as if staring into the darkest regions of outer space. What Prog Rock is, Airbag does it perfectly, and this release is proof. The longer this CD plays, the more real the music becomes, and it quickly becomes clear that the members of Airbag have some supreme talent in composing music that is moody, atmospheric, layered and intensely technical. Each track takes the listener on a voyage, of sight, sound and sensations. Synthesizers are used to their fullest potential to create that sound that is Progressive Rock, while the drums, lay a steady backbeat, but a closer listen reveals syncopated rhythms, with heavy uses of cymbal crashes. A bit short at only 6 tracks long, Disconnected, however is just downright amazing. Listen to the title track that when hearing it, one will feel as if they are suspended somewhere between a dream and reality. Close your eyes when hearing this song, and as the song fades into black, you will be left with emotions that don't come to often when hearing music - breathless, spent, and moved. The title track in parts is soft, in others loud, at others heavy, while music that is bizarre but passionate as hell plays havoc with your sense of what is real and what is made up. Also worth a listen is "Sleepwalker" that will leave you spellbound, and the sensational guitars of the love song that is the closing track, "Returned," is a gorgeous beyond belief song that tells of a person who would do anything to be back in the arms of that loved one. Again, this was downright marvelous. The mixing was incredible, the sound astonishing, with every note crystal clear. The vocals are audible and easily understood. The lyrics make sense, and the musicianship was breathtaking. Not a bad track to be heard, no "fillers" to have to worry will come along and ruin the progression of sensations that are felt during this CD's playing time. Of course, god awful American radio will let this perfect collection of music come and go with not so much as a mention, but for lovers of the intense, the heartfelt, the reflective, and the sincere type of Progressive Rock that Airbag plays - and plays so perfectly - this is a must have.